30 Ιανουαρίου

Εορτή των Τριών Ιεραρχών

Εορτή των Γραμμάτων και της Παιδείας

<< .... όλοι σήμερα στο σπίτι δε μπορούν να πιστέψουν στα μάτια τους . Ο Μιχαλάκης διαβάζει !!!

- δε θα βγείς έξω να παίξεις Μιχαλάκη μου ; , ρώτησε η μητέρα του .

- θα διαβάσω πρώτα τα μαθηματά μου μανούλα .

- Δόξα σι ο Θεός ! ψιθύρισε η μαμά του . Αυτό κι αν είναι θαύμα !!!

Γιατί όποιος ήξερε το Μιχαλάκη ... γνώριζε πως ήταν ο καπετάν φασαρίας της παρέας , μόλις γύριζε απο το σχολείο το μόνο που είχε στο μυαλό του ήταν το παιχνίδι . Πού μυαλό για διάβασμα ... και βέβαια δεν ήταν καθόλου καλός μαθητής ...

Σήμερα όμως τέτοια αλλαγή ... κανείς δε το φανταζόταν . Όλοι περίμεναν με περιέργεια να μάθουν τι συμβαίνει .

Στο μεσημεριανό τραπέζι λοιπόν ο Μιχαλάκης είπε :

- να σας πώ μια ιστορία που άκουσα σήμερα στο σχολείο ;

- και βέβαια !!!

απάντησαν όλοι .

" Ήταν κάποτε τρείς μαθητές , που σαν κι αυτούς , δεν υπήρχαν άλλοι . Την ώρα που έπρεπε να διαβάσουν δεν τους ένοιαζε εαν έξω έπαιζαν άλλα παιδιά .

Δεν τους ένοιαζε αν ο καιρός ήταν καλός και κάποιοι πήγαιναν  εκδρομή ούτε που ο δρόμος ήταν γεμάτος κόσμο που διασκέδαζε .

Μόνο τα μαθήματά τους , τους ένοιαζαν και η συμπεριφορά τους . Και φυσικά ήταν πρώτοι στο σχολείο , στη γνώση αλλά και στην καλοσύνη και ευγένεια . Οι συμμαθητές τους τους θαύμαζαν και οι δάσκαλοι τους  πίστευαν και έλεγαν πως όταν μεγαλώσουν θα γίνουν σπουδαίοι άνθρωποι .

Έτσι πέρασαν ένα ένα τα σχολεία της εποχής τους , σπούδασαν και έγιναν μεγάλοι και σπουδαίοι .

Ο ένας ο Βασίλειος έγινε μεγάλος σοφός ρήτορας και συγγραφέας , είχε τόση μεγάλη αγάπη για τα παιδιά και όλους τους ανθρώπους , κυρίως τους φτωχούς , που έχτισε για αυτούς μια ολόκληρη πόλη , την Βασιλειάδα , ίδρυσε εκεί νοσοκομείο , πτωχοκομείο , γηροκομείο , σχολείο , ορφανοτροφείο ... , και επειδή η προσφορά και το έργο του ήταν μεγαλειώδες , οι άνθρωποι τον ονόμασαν " Μέγα " .

Ο δεύτερος , ο Γρηγόριος , δίδασκε πάντα το λόγο του Θεού , γι αυτό και τον ονόμασαν " Θεολόγο " , έλεγε πως ειναι σημαντικό να δίνουμε και το ελάχιστο σε όποιον έχει ανάγκη , γιατί το ελάχιστο δεν ειναι ασήμαντο για κάποιον που δεν έχει τίποτα !

Ο τρίτος ήταν ο Ιωάννης . Μιλούσε τόσο όμορφα για την πίστη στο Θεό , την Αρετή και την Αγάπη , τα λόγια του ήταν πολύτιμα γι αυτό και έλεγαν πως έμοιαζαν με χρυσάφι , κι έτσι τον ονόμασαν "Χρυσόστομο " .

Ο Μέγας Βασίλειος έγινε Αρχιεπίσκοπος , ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έγιναν Πατριάρχες και επειδή και οι τρείς αγαπούσαν πάρα πολύ τα παιδιά και τα γράμματα η εκκλησία μας αφού τους ονόμασε Ιεράρχες καθιέρωσε την 30η Ιανουαρίου ώς μέρα Τιμής και Μνήμης Των Τριών Ιεραρχών και  τους όρισε Προστάτες των Γραμμάτων και της Παιδείας .

Και οι τρείς αγαπούσαν πολύ τους ανθρώπους , τους δίδαξαν ότι έμαθαν και έγραψαν πολλά βιβλία . "

- Αυτή την ιστορία μας είπε σήμερα η δασκάλα μας , είπε ο Μιχαλάκης  . Κι εγώ πήρα την μεγάλη απόφαση ...

ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ !

...κι έτσι κι έγινε ...ο Μιχαλάκης τήρησε τα λόγια του ..... >>

         Σε ένα πανέμορφο δάσος στο βουνό , γεμάτο καστανιές , βελανιδιές , καρυδιές και θάμνους μύρτων , υπήρχε ένα σχολείο στο οποίο πήγαιναν όλα τα ζώα . Ήταν ανοιχτό κάθε μέρα ώστε τα μικρά να μάθουν να ξεχωρίζουν τα δηλητηριώδη μανιτάρια , να μαζεύουν καρπούς και να αλληλοβοηθιούνται όταν χρειαζόταν . Την άνοιξη και το καλοκαίρι έπαιζαν ανάμεσα στα λουλούδια και στους καταπράσινους θάμνους . Το φθινόπωρο έτρεχαν πάνω στα ξερά φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα .

Ήταν όλοι φίλοι και πήγαιναν στο σχολείο με μεγάλο ενθουσιασμό . Αλλά μια γκρίζα φθινοπωρινή μέρα ένας από όλους , ο αρκούδος Καφετούλης δεν εμφανίστηκε ?

Ο σκίουρος , ο σκαντζόχοιρος και η μορμότα ανησύχησαν , τον έψαξαν παντού αλλά δε κατάφεραν να τον βρούν . Πήγαν και στη φωλιά του αλλά ήταν κλειστή , δε μπορούσαν ούτε να μπουν μέσα αλλά ούτε και να κοιτάξουν .

Την επόμενη μέρα ρώτησαν τη δασκάλα και εκείνη τους είπε :

• Ο φίλος σας έχει ήδη πέσει σε χειμερία νάρκη

• Ε να πάμε να τον βοηθήσουμε να σηκωθεί

απάντησαν τα ζωάκια , που δεν ήξεραν ακόμα τι είναι η χειμερία νάρκη

η δασκάλα τους γέλασε και τους είπε :

• Η χειμερία νάρκη είναι ένας μακρύς βαθύς ύπνος που διαρκεί όλο το χειμώνα . Ο φίλος σας δεν έπεσε κάπου απλά κοιμάται ?γλυκά . Πολλά ζώα του δάσους , ακόμη κι εσείς , όταν πλησιάζει ο χειμώνας κοιμούνται στις φωλιές τους όπως έκανε ο αρκούδος με την οικογένειά του . Σήμερα είναι η τελευταία μέρα του σχολείου γιατί και εσείς θα πέσετε σε χειμερία νάρκη . Θα ξυπνήσετε όταν έρθει η άνοιξη .

Ο μικρός σκαντζόχοιρος επαναστάτησε , δεν ήθελε να είναι κλεισμένος τόσο καιρό , ο σκίουρος στεναχωρήθηκε επειδή δε θα μπορούσε να ανέβει και να χοροπηδά στα κλαδιά των δέντρων και η μορμότα άρχισε να κλαίει . Έκλαψαν και τα χάμστερ , τα ποντικάκια , οι τυφλοπόντικες , τα σαλιγκάρια , τα φίδια και οι νυχτερίδες ?δεν ήθελαν να πέσουν σε χειμερία νάρκη !

Τότε η δασκάλα για να τα παρηγορήσει τους είπε :

• Η χειμερία νάρκη είναι μια ευχάριστη ξεκούραση . Πηγαίνετε να παίξετε και να μαζέψετε φρούτα και μετά ελάτε πάλι σε μένα .

Έτσι και έκαναν? Οι μικροί σκαντζόχοιροι άρχισαν να κυλιούνται πάνω στα φύλλα , τα σκιουράκια ανεβοκατέβαιναν στα δέντρα μασουλώντας βελανίδια , οι μορμότες έτρεχαν στο δάσος .. Το απόγευμα μαζεύτηκαν σε ένα χαλί από φύλλα γύρω από τη δασκάλα που τραγουδούσε ένα όμορφο τραγούδι ?σιγά σιγά αποκοιμήθηκαν και κουλουριάστηκαν τόσο που έμοιαζαν με μικρές μπαλίτσες . Προτού βραδιάσει οι γονείς τους πήγαν να τα πάρουν για να τα πάνε στις φωλιές τους που έκλεισαν ερμητικά .

Την επόμενη μέρα στο δάσος δεν υπήρχε κανείς . Όλα τα ζωάκια είχαν πέσει σε χειμερία νάρκη . Κοιμόντουσαν ήσυχα και θα ξυπνούσαν μοναχά όταν θα έφτανε η άνοιξη ?