Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης γεννήθηκε το 1765, ήταν γόνος ισχυρής οικογένειας από την Τσίμοβα (Αρεόπολη) και αναδείχθηκε σε μπέη της Μάνης το 1816. Η μύησή του στη Φιλική Εταιρεία έγινε τον Αύγουστο του 1818 και το γεγονός αυτό κρίθηκε πολύ σημαντικό για την στρατιωτική προετοιμασία της εξέγερσης στην Πελοπόννησο. Παρότι φάνηκε αρχικά διστακτικός για την κήρυξη της επανάστασης στην Πελοπόννησο, όπως και οι περισσότεροι κοτζαμπάσηδες και οι αρχιερείς των άλλων επαρχιών της Πελοποννήσου, τελικά πρωτοστάτησε στα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάληψη της Καλαμάτας.. Συμμετείχε στη συγκρότηση της Μεσσηνιακής και της Πελοποννησιακής Γερουσίας και συνυπέγραψε την πρώτη επαναστατική προκήρυξη στις 23 Μαρτίου 1821. Εκλέχτηκε αντιπρόεδρος του Βουλευτικού στην Α΄ Εθνοσυνέλευση, Πρόεδρος του Εκτελεστικού στην Β΄ Εθνοσυνέλευση και μέλος της Διοικητικής Επιτροπής στην Γ' Εθνοσυνέλευση.

Στα χρόνια του Καποδίστρια τοποθετήθηκε στο Πανελλήνιο και κατόπιν στη Γερουσία, που ήταν ωστόσο όργανα συμβουλευτικά. Ταυτόχρονα όμως η οικογένειά του ενεργούσε ως ένας από τους ισχυρούς πόλους αμφισβήτησης της εξουσιαστικής αρμοδιότητας του Καποδίστρια, οργανώνοντας στάσεις και καταλαμβάνοντας την Καλαμάτα. Η σύλληψη του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη τον Σεπτέμβριο του 1831, στάθηκε η αφορμή για τη δολοφονία του Καποδίστρια στις 28 Σεπτεμβρίου 1831, με δράστες τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, αδελφό και γιο αντίστοιχα του Πετρόμπεη.

Στη διάρκεια της επανάστασης, οι Μαυρομιχαλαίοι συμμετείχαν ως επικεφαλής ένοπλων σωμάτων από τη Μάνη στις περισσότερες και σημαντικότερες μάχες στην Πελοπόννησο και αλλού. Αποτέλεσμα της δράσης τους αυτής ήταν ο θάνατος αρκετών μελών της οικογένειας Μαυρομιχάλη, μεταξύ αυτών οι γιοί του Πετρομπεη Ηλίας (Στύρα Ευβοίας, 12 Ιανουαρίου 1822) και Ιωάννης (Νεόκαστρο, 14 Μαρτίου 1825) και ο αδελφός του Κυριακούλης Μαυρομιχάλης (Σπλάντζα, 4 Ιουλίου 1822). Ιδιαίτερα επιτυχημένη υπήρξε η συμμετοχή των Μαυρομιχαλαίων κατά των δυνάμεων του Ιμπραήμ, τόσο στη μάχη των Μύλων που απέτρεψε την προσβολή του Ναυπλίου (12 Ιουνίου 1825), όσο και στην αντίσταση που προέβαλαν το καλοκαίρι του 1826, όταν ο Ιμπραήμ προσπάθησε επανειλημμένα να εισβάλει στη Μάνη (21 - 24 Ιουνίου και 27-28 Ιουνίου 1826).

Στα χρόνια της Αντιβασιλείας και συγκεκριμένα το 1834 η περιοχή της Μάνης εξεγέρθηκε εναντίων των νόμων που καταργούσαν τα ιδιαίτερα προνόμια της περιοχής, εξέγερση στην οποία πρωταγωνίστησαν οι Μαυρομιχαλαίοι. Αργότερα, ο Πετρόμπεης έγινε Πρόεδρος του Στυμβουλίου της Επικρατείας, ενώ εκλέχτηκε γερουσιαστής μετά το κίνημα της 3ης Σεπτέμβρη του 1843. Πέθανε στην Αθήνα το 1848.