Αναστάσιος Πολυζωίδης
Ο Αναστάσιος Πολυζωίδης γεννήθηκε το 1802. Ήταν γόνος εύπορης οικογένειας από το Μελένικο της Μακεδονίας όπου έλαβε και τα πρώτα γράμματα. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στις Σέρρες και κατόπιν σπούδασε την περίοδο 1818-1821 ιατρική στη Βιέννη, στο Γκαίτινγκεν και στο Βερολίνο. Παράλληλα, τα χρόνια αυτά δημοσίευσε μεταφράσεις και δοκίμια με φιλοσοφικό και ιστορικό περιεχόμενο στο περιοδικό Λόγιος Ερμής. Μόλις ξέσπασε η Επανάσταση αποφάσισε να συμμετάσχει στον αγώνα και επιδίωξε να ενταχθεί στον Ιερό Λόχο, καθώς όμως τον πρόλαβαν τα γεγονότα και η καταστροφή στο Δραγατσάνι, κατευθύνθηκε προς την Ελλάδα και το καλοκαίρι του 1821 έφθασε στο Μεσολόγγι όπου εντάχθηκε στο επιτελείο του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτο. Η εργασία του δίπλα στον Αλ. Μαυροκορδάτο τον έφερε στο κέντρο των πολιτικών διεργασιών της εποχής. Μετείχε ενεργά στη σύνταξη του "Προσωρινού Πολιτεύματος" της Επιδαύρου και στη Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης που εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 1822. Στα τέλη του 1823 ακολούθησε στο Λονδίνο τους αντιπροσώπους της Ελλάδας για τη σύναψη του πρώτου δανείου της ανεξαρτησίας Ι. Ορλάνδο και Κ. Λουριώτη, από όπου επέστρεψε τον Απρίλιο του 1824 μεταφέροντας την πρώτη δόση του δανείου. Συνέχισε από διάφορες θέσεις την ενεργό του ανάμειξη στα πολιτικά πράγματα και στη διοίκηση του υπό διαμόρφωση ελληνικού κράτους μέχρι το τέλος της Επανάστασης, προβάλλοντας σθεναρά τις απόψεις του. Υπήρξε πολέμιος του Ι. Καποδίστρια και δριμύς του κατήγορος μέσα από τις στήλες της εφημερίδας Απόλλων που εξέδιδε. Κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας διορίστηκε πρόεδρος του Πρωτοδικείου Ναυπλίου, η άρνησή του όμως να συναινέσει στην καταδίκη του Θ. Κολοκοτρώνη σε θάνατο, προκάλεσε την απόλυση και την φυλάκισή του. Αποκαταστάθηκε στο δικαστικό του αξίωμα το 1835 και διατέλεσε ανώτατος δικαστικός και υπουργός. Πέθανε στην Αθήνα το 1873. Συνέγραψε πολιτικά και ιστορικά συγγράμματα όπως: Θεωρία γενική περί των διαφόρων διοικητικών συστημάτων και εξαιρέτως του κοινοβουλευτικού (1825), Τα γεωγραφικά (1859-1860), Τα Ελληνικά (1870), Τα Νεοελληνικά (1874-1876) κ.ά.

Αρχή κεφαλαίου Προηγούμενη σελίδα Επόμενη σελίδα