[...] Εξ εναντίας ολίγαι δοκοί, μετακομισθείσαι υπό στρατιωτών, εχρησίμευσαν αντί εδρών εις τους λογάδας του έθνους, συντελεσθείσης ως εξής της διατάξεως της αιθούσης.

Αι μεν δοκοί, τεθείσαι τετραγώνως όπως εφάπτεται κατά τας άκρας η μία της άλλης, εσχημάτιζον περιοχήν εν η προς το κέντρον σχεδόν ανυψούτο ευρύκλαδος και χλοερά λειμωνέα· ο δε πρόεδρος, καθήμενος επί θρανίου αγροίκως κατεσκευασμένου, εστήριζε την ράχιν επί του κορμού αυτής, ης οι ευθαλείς κλώνες, εξαπλούμενοι υπέρ την κεφαλήν του καθημένου, επείχον τόπον πλατείας και ευώδους σκιάδος, περικαλλεστέρας και των ουρανών των βασιλικών θρόνων. Μικρά δε τράπεζα, αγροίκως επίσης ξυλουργηθείσα, έκειτο ενώπιον του προέδρου, και επ' αυτής έλαμπεν ο κώδων της ευταξίας, ην όμως σπανίως παρεισήγεν εις το δυσήνιον εκείνο πλήθος. Και εκ δεξιών μεν του προέδρου εκάθητο κατά γης διπλοπόδης ο γραμματεύς της Συνελεύσεως αναδιφών και μελαίνων χαρτία, άλλος δε γραμμματεύς, ιστάμενος όρθιος εξ ευωνύμων, ανεγίνωσκε τα πρακτικά, τας αναφοράς και τα λοιπά έγγραφα.

Δεξιόθεν δε πάλιν, βήματά τινα μακράν, έθαλλε και ετέρα λειμωνέα, δισχιδή έχουσα τον κορμόν, εφ' ου αναπηδών και καθήμενος ο γέρων Κολοκοτρώνης, το μέτωπον έχων επηρμένον και σύνοφρυ, το ήθος άκακον, την φωνήν βροντώδη, αλλά σχεδόν πάντοτε αόργητον και τους πόδας παλιμπλανείς, επώπτευεν ως άλλος Ξέρξης, ουχί την μάχην της Σαλαμίνος, αλλά την ματαιόσπουδον της Τροιζήνος λογομαχίαν.

Πηγή: Ν. Δραγούμης, Ιστορικαί αναμνήσεις, επιμ. Αλκης Αγγέλου, τ. 1, Αθήνα 1973, σ. 47.