Το στέλνουν ύστερα στους δασκάλους και τους παραγγέλλουν να προσέχουν τα παιδιά πολύ περισσότερο στην ευκοσμία παρά στα γράμματα και στην τέχνη της κιθάρας· και οι δάσκαλοι φροντίζουν τα παιδιά, και όταν μάθουν τα γράμματα και αρχίζουν να καταλαβαίνουν το γραπτό κείμενο, όπως στην αρχή την προφορική ομιλία, τους δίνουν στα θρανία τους να διαβάζουν ποιήματα καλών ποιητών και τους αναγκάζουν να τα μαθαίνουν απέξω· μέσα στα ποιήματα αυτά υπάρχουν πολλές παραινέσεις, πολλές διηγήσεις και έπαινοι και εγκώμια παλαιών ηρώων, για να ξυπνήσουν στο παιδί τον ζήλο να τους μιμείται και να επιθυμεί τέτοιος να γίνει. Με τη σειρά τους και οι κιθαριστές, το ίδιο με άλλο τρόπο, φροντίζουν και πως οι νέοι να μη κάμουν κανένα κακό· κοντά σ' αυτά, μόλις μάθουν να παίζουν κιθάρα, τους διδάσκουν κι αυτοί ποιήματα άλλων καλών λυρικών ποιητών, εφαρμόζοντάς τα στο ρυθμό της κιθάρας, και κατορθώνουν να κάμουν τους ρυθμούς και τις αρμονίες οικείες στις ψυχές των παιδιών, ώστε να γίνουν ημερότεροι άνθρωποι, και, επειδή γίνονται πιο εύρυθμοι και πιο προσαρμοστικοί, να είναι χρήσιμοι και στο λόγο και στην πράξη. Γιατί όλη η ζωή του ανθρώπου χρειάζεται και ευρυθμία και προσαρμοστικότητα. Τα στέλνουν ακόμη ύστερ' απ' αυτά και στον παιδοτρίβη, για να μπορούν με καλύτερο σώμα να υπηρετούν τη χρηστή τους διάνοια, και να μη αναγκάζονται να φαίνονται δειλοί και στον πόλεμο και σε άλλες πράξεις επειδή το σώμα τους είναι καχεκτικό. Αυτά κάνουν όσοι έχουν άφθονα τα μέσα· και άφθονα τα έχουν οι πολύ πλούσιοι· αυτών οι γιοι μικροί μικροί αρχίζουν να πηγαίνουν στους δασκάλους και πολύ αργούν να τους αποχωριστούν.

Πλάτωνας, Πρωταγόρας 325e-326c

Μετάφραση Β.Ν. Τατάκης, εκδόσεις Ι.Ν. Zαχαρόπουλος.