Επειδή υπάρχουν τρία είδη διαχείρισης του οίκου: η δεσποτική, για την οποία έγινε λόγος προηγουμένως (πρόκειται για την εξουσία επί των δούλων), η πατρική και τρίτη αυτή που πηγάζει από το γάμο - (πρέπει) να ασκεί εξουσία ο άντρας και στη γυναίκα και στα παιδιά του, όπως ταιριάζει βέβαια σε ελεύθερους, όχι όμως με τον ίδιο τρόπο άσκησης εξουσίας, αλλά προς μεν τη γυναίκα του δημοκρατικά προς δε τα παιδιά του βασιλικά. Διότι το άρρεν είναι από τη φύση του αρχηγικότερο από το θήλυ - εκτός από παρά φύσιν περιπτώσεις - και ο μεγαλύτερος και ολοκληρωμένος από το νεότερο και ανολοκλήρωτο.

Αριστοτέλης, Πολιτικά 1259a.38-1259b 4: