22. Επειδή πάλι και οι εξωτερικές δουλειές, δηλαδή οι υπαίθριες, και οι εσωτερικές, δηλαδή οι οικιακές, έχουν ανάγκη και από εργασία και από επιτήρηση -έλεγε πως της είπε- γι' αυτό κι ο θεός έπλασε από μιας αρχής, τον χαρακτήρα της γυναίκας κατάλληλο -αν δε γελιέμαι- για τις εσωτερικές εργασίες και φροντίδες, το δε χαρακτήρα του άντρα κατάλληλο για τις εξωτερικές εργασίες και φροντίδες. 23. Το σώμα και την ψυχή του άντρα τα έπλασε ο θεός έτσι που να μπορεί περισσότερο απ' τη γυναίκα να υπομένει τις παγωνιές και τις κάψες και τις πεζοπορίες και τις εκστρατείες· και γι' αυτό σ' αυτόν ανέθεσε τις εξωτερικές δουλειές. Για τη γυναίκα -έλεγε πως της είπε- που της έπλασε το σώμα λιγότερο δυνατό για ν' αντέχει σ' αυτά, θαρρώ πως όρισε τις οικιακές δουλειές. 24. Επειδή δε στη γυναίκα έδωσε την ανατροφή των μικρών, γι' αυτό και το περισσότερο μέρος απ' την αγάπη τους το μοίρασε σ' αυτήν, παρά στον άντρα. 25. Κι επειδή ακόμα και τη διατήρηση αυτών που κουβαλήθηκαν στο σπίτι την άφησε στη γυναίκα, και ήξερε πως, για να διατηρήσει κανείς κάτι χρειάζεται να είναι η ψυχή του λίγο δειλή, μοίρασε κι απ' τη δειλία το περισσότερο μέρος στη γυναίκα παρά στον άντρα. Επειδή πάλι ήξερε ο θεός, πως θα παρουσιαστεί ανάγκη άμυνας σ' αυτόν που καταγίνεται με τις εξωτερικές δουλειές, σε περίπτωση που θα τον αδικούν, μοίρασε σ' αυτόν το περισσότερο μέρος απ' την τόλμη. 26. Επειδή πάλι κι οι δυο, άντρας και γυναίκα, είναι απαραίτητο να δίνουν και να παίρνουν, το θυμητικό και την επιμέλεια τα έδωσε από ίσα και στους δυο. Έτσι, δεν θα μπορούσες, γυναίκα, να ξεχωρίσεις ποιο γένος απ' τα δυο, το "άρρεν" ή το "θήλυ", έχει τα περισσότερα προσόντα. 27. Επίσης, από ίσα μοίρασε και στους δυο τη δύναμη να κρατούν τις επιθυμίες που πρέπει, και το δικαίωμα της μεγαλύτερης ωφέλειας απ' αυτό τ' αγαθό (να κρατούν τις επιθυμίες τους) το έδωσε σ' εκείνον που μπορεί καλύτερα να κρατεί τις επιθυμίες του, είτε άντρας είναι είτε γυναίκα. 28. Συμπέρασμα· επειδή ο χαρακτήρας και των δυο δεν είναι πλασμένος το ίδιο κατάλληλος για όλα αυτά, γι' αυτό έχουν περισσότερο ο ένας του άλλου την ανάγκη, γι' αυτό το ζεύγος έχει γίνει στον εαυτό του περισσότερο ωφέλιμο, γιατί όσα δεν μπορεί να κάνει ο ένας τα μπορεί ο άλλος.

Ξενοφών, Οικονομικός 7.22-28