Οι σχέσεις της Κρήτης με την Ανατολή, ιδιαίτερα την Αίγυπτο, ήδη από την αρχή της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. γίνονταν […] διαρκώς στενότερες. Από τότε και κατά τη διάρκεια όλης σχεδόν της δεύτερης χιλιετίας στέλνονταν στην Αίγυπτο, όπως μαρτυρούν τα σχετικά ευρήματα, προϊόντα της κρητικής τέχνης, ενώ αντίστροφα βρέθηκαν στην Κρήτη αιγυπτιακά […]. Οι Κρήτες έπρεπε να ήταν τότε ένας μεγάλος εμπορικός λαός: Στις ακτές της ανατολικής Μεσογείου, και μάλιστα σε ευρεία έκταση, βρέθηκαν όστρακα από κρητικά πυθάρια· με αυτά έστελναν τα γεωργικά τους προϊόντα, λάδι, σιτηρά κ.ά., ή προϊόντα της τέχνης τους. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι τα προϊόντα αυτά δεν μεταφέρονταν, όπως δέχονταν μερικοί παλαιότεροι ερευνητές, από τους Φοίνικες […], αλλά από τους ίδιους τους Κρήτες.

U. Wilcken, Αρχαία ελληνική ιστορία, μτφρ. Ιω. Τουλουμάκος, Παπαζήσης, 9η έκδοση, Αθήνα 1976, σ. 50-51.