Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Μικράς Ρωσίας και Τσερνιγόβου κυρός Βίκτωρ. (περ. 1741-1803).
(Εκκλησία της Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Βασίλειος Συμεώνοβιτς Σκαντόβσκη γεννήθηκε περί το 1741. Σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου. Υπηρέτησε ως εφημέριος στην Επισκοπή Μογιλιέβου. Το 1775 διορίστηκε εφημέριος της Ρωσικής πρεσβείας στη Βαρσοβία. Στις 8 Ιουνίου 1784 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και ονομάστηκε Αρχιμανδρίτης του Σλούτσκ. Στις 9 Ιουνίου 1785 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Περεγιασλάβας και Μπορισπόλεως, Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου (με τόπο διαμονής το Σλούτσκ). Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Κιέβου Σαμουήλ, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη π. Λακεδαιμονίας Σεραφείμ, τον Αρχιεπίσκοπο π. Ρέοντος και Πραστού Νικόδημο και τους Επισκόπους Νοβγορόδου Σέβερσκη και Γλουχώβου Ιλαρίωνα και π. Σέβσκ Κύριλλο. Στις 18 Απριλίου 1789 συνελήφθη και εστάλη στη Βαρσοβία. Φυλακίστηκε για τρία χρόνια και τρεις μήνες. Στις 21 Ιουλίου 1792 απελευθερώθηκε από τον Ρωσικό στρατό. Μετά την αποφυλάκισή του συνέβαλε στη μεταστροφή πολλών Καθολικών στην Ορθοδοξία (στις περιοχές που μόλις είχαν κατακτηθεί). Στις 13 Απριλίου 1793 εξελέγη Επίσκοπος Μίνσκ, Ιζγιασλάβας και Βρατσλάβας (με έδρα το Σλούτσκ). Στις 12 Απριλίου 1795 ο τίτλος της επαρχίας του μεταβλήθηκε σε "Μίνσκ και Λιθουανίας". Την ίδια ημέρα προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 13 Μαΐου 1796 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τσερνιγόβου και Νιέζιν. Στις 16 Οκτωβρίου 1799 ο τίτλος της επαρχίας του μεταβλήθηκε σε "Μικράς Ρωσίας και Τσερνιγόβου". Εκοιμήθη στις 11 Νοεμβρίου 1803.