Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Καρυουπόλεως κυρός Διονύσιος. (;-1805;).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Περί το 1780 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Καρυουπόλεως. Κατά την αρχιερατεία του η έδρα της επαρχίας του μεταφέρθηκε από την Καρυούπολη (Μινιάκοβα) στο Μαραθονήσι (Γύθειο). Περί το 1801 παραιτήθηκε. Αποσύρθηκε στην Ιερά Μονή Βαρσών (Βορειοανατολικά της Τρίπολης) όπου εκοινοβίασε (αναφέρεται ως π. Καρυουπόλεως το 1803) και αφιέρωσε εκεί τα αρχιερατικά του άμφια. Παραμένει άγνωστο το πότε εκοιμήθη.

Σημείωση: Η ονομαστική αναφορά του Διονυσίου στους Πατριαρχικούς κώδικες ήδη τον Μάιο του 1787 και τα σχετικά αναγεγραμμένα εκεί αποδεικνύουν ότι το γράμμα παραπόνων κατά αδήλου Επισκόπου Καρυουπόλεως που δημοσίευσε ο Μανουήλ Γεδεών αφορά τον Επίσκοπο Διονύσιο δεδομένου ότι ο ίδιος, Επίσκοπος ων Καρυουπόλεως για αρκετά ήδη έτη, είχε ενεργήσει ώστε να μετατραπεί το 1787 σε ενοριακό ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Μαραθονησίου (ο οποίος το προηγούμενο έτος είχε μετατραπεί σε σταυροπηγηιακό ως μετόχιο της Ιεράς Μονής Ζερμπίτσης).
Οι αναφερόμενοι ως διακόπτοντες την αρχιερατεία του Διονυσίου Επίσκοποι Καρυουπόλεως Βενέδικτος Χειμωνόπουλος και Μακάριος Κουτούφαρης παρεισέφρησαν στους επισκοπικούς καταλόγους ο μεν Μακάριος λόγω λανθασμένης αναγνώσεως επιγραφών ο δε Βενέδικτος λόγω εικασιών. Πιο συγκεκριμένα όσον αφορά στην περίπτωση του Μακαρίου αναγνώστηκε λανθασμένα η χρονολογία 1788 αντί του ορθού 1708 σε επιγραφή αναφέρουσα το όνομά του ενώ στην ίδια επιγραφή δεν αναγνώστηκε το επώνυμο Κουτούφαρης (ο οποίος μαρτυρείται ως Επίσκοπος Καρυουπόλεως κατά το έτος 1703). Όσον αφορά στην περίπτωση του Βενεδίκτου οι λανθασμένες εικασίες προήλθαν από το ότι θεωρήθηκε ότι το πρόσωπο για το οποίο γίνεται λόγος στο προαναφερθέν γράμμα που δημοσίευσε ο Μανουήλ Γεδεών είναι ο αρκετά μεταγενέστερος (1805-1813) Βενέδικτος Χειμωνόπουλος.