Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ιβηρίας (Καρταλίνης) και Καχέτης κυρός Θεοφύλακτος. (1765-1821).
(Εκκλησία της Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Φιόντορ Γαβρίλοβιτς Ρουσανώφ γεννήθηκε το 1765 στο Κυβερνείο του Αρχαγγέλου. Σπούδασε στο Θεολογικό Σεμινάριο του Ολονέτς και στη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως. Το 1793 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1794 Πρεσβύτερος. Το 1795 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 30 Οκτωβρίου 1799 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Καλούγας και Μπορώβου. Στις 25 Οκτωβρίου 1803 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 5 Μαρτίου 1809 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ριαζάν και Ζαράισκ. Στις 14 Μαΐου 1817 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Μετσχέτης και Ιβηρίας (Καρταλίνης) και Έξαρχος Γεωργίας. Στις 28 Δεκεμβρίου 1818 ο τίτλος του μεταβλήθηκε σε Ιβηρίας (Καρταλίνης) και Καχέτης. Την 1 Φεβρουαρίου 1819 προήχθη σε Μητροπολίτη. Προέβη σε μία σειρά μεταρρυθμιστικών ενεργειών (δήμευση εκκλησιαστικής περιουσίας, εισαγωγή της σλαβονικής γλώσσας στη λατρεία, μείωση του αριθμού των επισκοπών και των ενοριών), οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την έντονη αντίδραση του ποιμνίου του. Στη Δυτική Γεωργία η αντίδραση αυτή έλαβε τη μορφή ένοπλης εξέγερσης. Επιθυμούσε διακαώς να επιστρέψει στη Ρωσία. Προσβληθείς από τύφο εκοιμήθη στις 19 Ιουλίου 1821.