Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Ιερεμίας ο Δ΄. (;-1824).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Κατήγετο από την Κρήτη. Υπηρέτησε ως Μέγας Πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά την α΄ Πατριαρχεία του Οικουμενικού Πατριάρχη Σαμουήλ (1763-1768). Το 1768 ο Πατριάρχης Σαμουήλ προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον διορίσει Μητροπολίτη Κρήτης. Το 1772 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως (εξελέγη τον Φεβρουάριο του 1772). Διετέλεσε τοποτηρητής του Πατριαρχικού θρόνου από τις 11 Οκτωβρίου 1780 μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 1780. Τον Φεβρουάριο του 1783 εξελέγη Μητροπολίτης Μυτιλήνης. Στις 23 Απριλίου 1809 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης (το υπόμνημα εκλογής συνετάχθη στα τέλη Μαΐου του 1809, μετά την άφιξή του από τη Μυτιλήνη). Στις 4 Μαρτίου 1813 παραιτήθηκε. Γράφει στην παραίτησή του «ἐπεὶ δὲ τὰ ἐνσκήψαντα ἡμῶν σωματικὰ πάθη ἐπὶ τὸ χεῖρον χωρεῖ καὶ κατισχύουσιν ἡμῶν ἐπὶ μέγα, τό τε ὑπερβάλλον τοῦ γήρως τὰ τῶν δυνάμεων ἡμῶν παντάπασιν ἐξητόνησε καὶ νοσοκομούμενον ὅλως κατέστημεν σῶμα, ὥστε αἱ ψόαι ἡμῶν ἐπλήσθησαν ἐμπαιγμάτων καἰ οὐκ ἐστιν ἴασις ἐν τῇ σαρκὶ ἡμῶν κατὰ τὸν ψαλμογράφον, δέον ὠήθημεν καὶ ἀναγκαῖον τὴν μὲν πνευματικὴν ταύτην ἀρχὴν εὐχαρίστως ἀποδοῦναι τοῖς ἀφ’ ὧν παρελάβομεν, ἑαυτοῖς δὲ τὴν φίλην περιποιήσασθαι ἡσυχίαν». Αποσύρθηκε στη Μυτιλήνη όπου και εκοιμήθη στις 5 Μαρτίου 1824.