Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών κυρός Γερμανός. (1771-1826).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Κόζιας γεννήθηκε στη Δημητσάνα της Αρκαδίας στις 25 Μαρτίου 1771. Ήταν ανιψιός του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄. Σπούδασε στη Δημητσάνα, το Άργος και τη Σμύρνη. Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Ναυπλίου και Άργους Ιάκωβο. Το 1797 υπηρετούσε ως Διάκονος του θείου του Μητροπολίτη Σμύρνης Γρηγορίου, τον οποίο ακολούθησε στην Κωνσταντινούπολη όταν ο τελευταίος εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης (α΄ πατριαρχεία 1797-1798). Στη συνέχεια προσελήφθη ως Αρχιδιάκονος και κατόπιν Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Κυζίκου. Στις 25 Μαρτίου 1806 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών. Την 1 Νοεμβρίου 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Ανέλαβε ενεργό ρόλο στην ελληνική επανάσταση. Στις αρχές Μαρτίου 1821 κλήθηκε από τις Οθωμανικές αρχές να μεταβεί στην Τρίπολη. Δεν αναταποκρίθηκε στο καλέσμα και διέφυγε τη φυλάκιση. Την 1 Μαΐου 1821 μαζί με άλλους 6 αρχιερείς λόγω της συμμετοχής τους στην Ελληνική επανάσταση καθαιρέθηκε στην τάξη των λαϊκών από τον Πατριάρχη Ευγένιο τον Β΄ αλλά η καθαίρεση αυτή δεν συμπεριλήφθηκε στους Πατριαρχικούς Κώδικες (πιθανόν την ακύρωσε ο ίδιος ο Πατριάρχης Ευγένιος ο Β΄ ή ο άμεσος διάδοχός του). Η μετέπειτα αντιμετώπιση αυτών των αρχιερέων από την Πατριαρχική Σύνοδο δείχνει ότι οι καθαιρέσεις τους είτε δεν ελήφθησαν ως εκτελεσμένες, είτε ακυρώθηκαν λίγο μετά την έκδοσή τους. Το 1822 μετέβη στην Ιταλία προκειμένου να συναντήσει τον Πάπα και να τον ενημερώσει για την ελληνική επανάσταση. Το 1824 επέστρεψε στην Ελλάδα. Κατά την εμφύλια διαμάχης συνελήφθη από τον οπλαρχηγό Γιάννη Γκούρα αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος. Μετέβη στο Ναύπλιο και έλαβε μέρος στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Προσβληθείς από εξανθηματικό τύφο εκοιμήθη στο Ναύπλιο στις 27 Μαΐου 1826. Αργότερα τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Δημητσάνα.