Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Ρόδου κυρός Αγάπιος. (;-1830;).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Κατήγετο από την Θήρα (Σαντορίνη). Διετέλεσε Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου. Επίσης διετέλεσε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Καμαριωτίσσης στη νήσο Χάλκη των Πριγκηποννήσων από τις 21 Μαρτίου 1777 μέχρι τον Οκτώβριο του 1792. Στις 10 Οκτωβρίου 1792 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Ρόδου. Το 1820 μυήθηκε στη Φιλική εταιρεία. Κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης φυλακίστηκε για μεγάλο διάστημα. Τον Ιούνιο του 1827 έφτασε στα Πατριαρχεία ψευδής είδηση περί κοιμήσεώς του και εξελέγη σε διαδοχή του ο Μητροπολίτης π. Σμύρνης Παΐσιος. Ωστόσο τη μεσολαβήσει του Ηρακλείας Ιγνατίου αποκαταστάθηκε στην επαρχία του τον Ιούλιο του 1827. Τον Απρίλιο του 1829 παραιτήθηκε "διά το άκρον αυτού γήρας και σωματικήν ασθένειαν". Αποσύρθηκε στην Ιερά Μονή Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτου στη Σύμη. Εκοιμήθη περί το 1830.

Σημείωση: Τα περί του ανύπαρκτου Μητροπολίτη Ρόδου Ζαχαρία (αρχιερατεύσαντος δήθεν κατά τα έτη 1811-1823 στη Ρόδο) έχουν προέλθει από σύγχυση βιογραφικών στοιχείων του Μητροπολίτη Βερροίας Ζαχαρία (1811-1823), μετέπειτα μητροπολίτη Κυζίκου και κατόπιν Χαλκηδόνος, καθώς και του Μητροπολίτη Μεσημβρίας Ζαχαρία (1799-1801), του πρωτύτερα μητροπολίτη Σκοπίων. Το όνομα του Ρόδου Αγαπίου ως αρχιερατεύοντος αναφέρεται και στο προοίμιο του υπομνήματος εκλογής του Λέρνης Ιερεμία, ο οποίος εξελέγη τοπικά στη Ρόδο τον Φεβρουάριο του 1819.