Γεννήθηκε
το 1769 στο Αρναούτ Κιοΐ της Αδριανουπόλεως. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή
Ιβήρων του Αγίου Όρους. Υπηρέτησε ως εφημέριος της ελληνικής κοινότητας
Μόσχας. Γνώριζε εκτός από την ελληνική και τη Βουλγαρική, τη Ρωσική, τη
Γαλλική και την Τουρκική γλώσσα. Στις 30 Νοεμβρίου 1815 χειροτονήθηκε στον
Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως
Μητροπολίτης Βελιγραδίου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης
Κύριλλος ο ΣΤ΄, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Κυζίκου Κωνστάντιο,
Νικαίας Ιωαννίκιο, Τορνόβου Μακάριο, Νεοκαισαρείας Μελέτιο, Παλαιών Πατρών
Γερμανό, Σκοπίων Άνθιμο, Πόσνας Καλλίνικο και Ουζίτσης Μελέτιο. Τον Αύγουστο
του 1825 εξελέγη Μητροπολίτης Χαλκηδόνος. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1826 εξελέγη
Οικουμενικός Πατριάρχης. Στις 5 Ιουλίου 1830 εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και
εξορίστηκε στην Καισάρεια. Τον Νοέμβριο του 1830 του επιτράπηκε να
επιστρέψει στην Αδριανούπολη όπου και εκοιμήθη στα τέλη Νοεμβρίου του 1831. Ενταφιάστηκε στον νάρθηκα του Μητροπολιτικού Ναού
Αδριανουπόλεως. |