Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αχαΐας κυρός Μελέτιος. (περ. 1791-1840).
(Εκκλησία της Ελλάδος).

Ο κατά κόσμον Εμμανουήλ Γημαράκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη περί το 1791 από οικογένεια καταγόμενη από τη Λέρο. Ήταν ανεψιός των αδελφών Πατριάρχου Αλεξανδρείας Γερασίμου (1783-1788) και Επισκόπου Μετρών Σωφρονίου (1783-1816). Φοίτησε στην Πατριαρχική Σχολή στην Ξηροκρήνη (Kurucesme) της Κωνσταντινουπόλεως. Το 1813 χειροτονήθηκε Διάκονος και υπηρέτησε στη Μητρόπολη Αδριανουπόλεως. Το 1816 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μετρών και Αθύρων. Τον Ιούνιο του 1822 κατέφυγε στην Οδησσό και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους παύθηκε. Από την Οδησσό μέσω Αυστροουγγαρίας μετέβη στην Κέρκυρα και από εκεί το 1825 στην επαναστατημένη Ελλάδα. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1828 διορίστηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια τοποτηρητής της Επισκοπής Κερνίκης και Καλαβρύτων. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου 1830. Στις 17 Νοεμβρίου 1830 διορίστηκε τοποτηρητής της Μητροπόλεως Ωλένης. Σε αυτή τη θέση παρέμεινε μέχρι τις 19 Μαΐου 1832. Στις 7 Νοεμβρίου 1832 διορίστηκε τοποτηρητής Άργους και Κάτω Ναχιγιέ (Ερμιόνης). Μετά τη μονομερή ανακήρυξη του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1833 εξελέγη από την Αντιβασιλεία στις 21 Νοεμβρίου 1833 Επίσκοπος Αχαΐας. Εκοιμήθη στην Πάτρα στις 20 Ιανουαρίου 1840, συνεπεία οξείας λαρυγγίτιδος.