Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μήλου κυρός Καλλίνικος. (1765-1843).
(Εκκλησία της Ελλάδος).

Ο Καλλίνικος Ηλιάδης γεννήθηκε περί το 1765 στην Αστυπάλαια των Δωδεκαννήσων. Κατά τα έτη 1784-1786 φοίτησε στην Πατμιάδα Σχολή με δάσκαλο τον Δανιήλ Κεραμέα. Το 1797 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Σίφνου και Μυκόνου (εξελέγη τον Μάιο του 1797). Τον Ιούνιο του 1797, η Αρχιεπισκοπή Σίφνου και Μυκόνου ενώθηκε με την Αρχιεπισκοπή Μήλου και Κιμώλου και αποτέλεσαν ενιαία Μητρόπολη με τον τίτλο "Σίφνου και Μήλου". Μητροπολίτης της ενιαίας αυτής Μητρόπολης αναδείχθηκε ο Καλλίνικος. Το 1817 κλήθηκε ως Συνοδικός στην Κωνσταντινούπολη. Στις αρχές της ελληνικής επανάστασης εστάλη ως Έξαρχος του Πατριαρχείου στο τμήμα Ανατολικών Σποράδων (Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Ικαρία και η Σάμος). Από εκεί οι Τούρκοι τον ανάγκασαν να μεταβεί στην Εύβοια, όπου φυλακίστηκε για σχεδόν δύο έτη στην Κάρυστο. Το 1823 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη όπου διέμενε μέχρι το 1830. Την επαρχία του αυτό το διάστημα διοικούσαν διάφοροι τοποτηρητές διορισμένοι από τις επαναστατικές κυβερνήσεις. Το 1830 επέστρεψε στην Ελλάδα και αποκαταστάθηκε στην επαρχία του στις 5 Μαΐου 1830 με διάταγμα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Μετά τη μονομερή ανακήρυξη του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1833 εξελέγη από την Αντιβασιλεία στις 21 Νοεμβρίου 1833 Προεδρικώς Μητροπολίτης της Επισκοπής Μήλου (έτσι ονομάστηκε η πρώην Μητρόπολη Σίφνου). Εκοιμήθη στις 21 Απριλίου 1843.