Ο
κατά κόσμον Μιχαήλ Πισνιατσέβσκη γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1774 στο χωριό
Οστρόλουτσιε ή Σουλίμοφκα του σημερινού Νομού Κιέβου της Ουκρανίας. Το 1797
αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου. Το 1803 εκάρη μοναχός. Διάκονος
χειροτονήθηκε στις 28 Μαρτίου 1803 και Πρεσβύτερος στις 2 Απριλίου 1803.
Στις 5 Ιουλίου 1811 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Διευθυντής
του Θεολογικού Σεμιναρίου Αγίας Πετρουπόλεως (1812-1813). Στις 21
Σεπτεμβρίου 1813 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Παλαιάς Ρωσίας, Βικάριος της
Επισκοπής Νοβγορόδου. Στις 7 Φεβρουαρίου 1816 εξελέγη Επίσκοπος Πολτάβας και
Περεγιασλάβας. Στις 27 Ιουνίου 1824 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη
Αρχιεπίσκοπο Αστραχανίου και Καυκάσου. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1825 εξελέγη
Αρχιεπίσκοπος Πσκώβου, Λιβονίας και Κουρλάνδης. Στις 30 Απριλίου 1833 ο
τίτλος της Επισκοπής του μεταβλήθηκε σε "Πσκώβου και Λιβονίας". Στις 10
Μαΐου 1834 παραιτήθηκε. Αποσύρθηκε στην Ιερά Μονή Μγκάρ (στο Λουμπνή της
Ουκρανίας) όπου και εκοιμήθη στις 10 Ιουλίου 1845. |