Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Βελιγραδίου κυρός Άνθιμος. (1771-1852).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Άνθιμος Λαδόπουλος γεννήθηκε το 1771 στη Σίφνο. Το 1786 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Σίφνου. Το 1796 χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Το 1797 εστάλη σε διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας, για να περισυλέξει ελεημοσύνες υπέρ της Μονής της μετανοίας του. Στη συνέχεια μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στο Τύρνοβο της Βουλγαρίας κοντά στον θείο του Μητροπολίτη Τορνόβου Δανιήλ (1802-1806) και τον εξάδελφό του Πρωτοσύγκελο Τορνόβου και μετέπειτα Επίσκοπο Τζερβενού Νεόφυτο (1804-1813). Τον Μάιο του 1804 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Τορνόβου Επίσκοπος Βράτσης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Τορνόβου Δανιήλ, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Τζερβενού Κύριλλο και Πρεσλάβας Νεόφυτο. Τον Ιούλιο του 1813 εξελέγη Επίσκοπος Λοφτσού. Τον Μάρτιο του 1827 εξελέγη Μητροπολίτης Βελιγραδίου. Διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με τον Μίλος Ομπρένοβιτς τον οποίο έστεψε πρίγκηπα της Σερβίας τον Δεκέμβριο του 1830. Το 1831 μετά την χορήγηση αυτονομίας στην Εκκλησία της Σερβίας του ζητήθηκε να παραμείνει Μητροπολίτης Βελιγραδίου αλλά προτίμησε να επιστρέψει στην πατρίδα του. Τον Αύγουστο του 1831 παραιτήθηκε. Ήταν ο τελευταίος ελληνικής καταγωγής Μητροπολίτης Βελιγραδίου. Στις 21 Οκτωβρίου 1831 έλαβε μέρος στη χειροτονία του Επισκόπου Σαπάσκης Γερασίμου. Το 1832 εγκαταστάθηκε στη Σιφνο. Ενίσχυσε οικονομικά τη Μονή της μετανοίας του ανακαινίζοντας και ανεγείροντας πολλά κτίρια με δικά του έξοδα. Διέμενε αρχικά στα Φυρόγια όπου και το Μοναστήρι του Προφήτου Ηλιού. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Απολλωνία. Εκοιμήθη στις 18 Ιανουαρίου 1852.