Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κυνουρίας κυρός Διονύσιος. (1786-1852).
(Εκκλησία της Ελλάδος).

Ο Διονύσιος Παρδαλός γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 3 Οκτωβρίου 1786. Η οικογένειά του κατήγετο από τη Ζαγορά του Πηλίου. Διετέλεσε Μέγας Πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το 1812 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Ρέοντος και Πραστού (εξελέγη τον Μάρτιο του 1812). Τον ίδιο μήνα η Αρχιεπισκοπή Ρέοντος και Πραστού προήχθη σε Μητρόπολη. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Το 1820 κλήθηκε ως Συνοδικός στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την έκρηξη της Ελληνικής επανάστασης αναχώρησε για την επαρχία του. Καθ'  οδόν το πλοίο του ναυάγησε και ο ίδιος συνελήφθη και φυλακίστηκε στη Χίο. Κατάφερε ωστόσο να αποδράσει και να μεταβεί στην επαρχία του το καλοκαίρι του 1821. Ανέλαβε ενεργό ρόλο στην επανάσταση. Μετά την ίδρυση του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους αντιτάχθηκε στις ιδέες του Θεοκλήτου Φαρμακίδη και στη μονομερή ανακήρυξη του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ωστόσο υπέγραψε τελικά τη σχετική πράξη το 1833. Στις 21 Νοεμβρίου 1833 η επαρχία του μετωνομάστηκε σε "Κυνουρίας", υποβιβάστηκε σε Επισκοπή και η έκτασή της ελαττώθηκε κατά πολύ. Από το 1835 μέχρι το 1840 διετέλεσε Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου. Το 1836 αποσπάστηκε από την Επισκοπή Λακεδαίμονος η επαρχία Πραστών και προσαρτήθηκε στην επαρχία του. Το 1850 κλήθηκε ως Συνοδικός στην Αθήνα. Συνοδικός ων, προσεβλήθη από ηπατίτιδα και εκοιμήθη στην Αθήνα στις 21 Ιανουαρίου 1852. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Πετράκη.