Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Γερμανός ο Δ΄. (1790-1853).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Γεννήθηκε το 1790 (ή το 1788) στον Βαλατά (Balat) της Κωνσταντινουπόλεως. Υπηρέτησε ως Διάκονος, εφημέριος και σύγκελος του Πατριαρχικού ναού. Το 1825 διορίστηκε Μέγας Πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το 1826 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Βιδύνης (εξελέγη τον Αύγουστο του 1826). Τον Ιούνιο του 1830 παύθηκε. Ωστόσο τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους αποκαταστάθηκε στη Μητρόπολη Βιδύνης. Τον Μάιο του 1831 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλίππων και Δράμας. Στις 22 Νοεμβρίου 1835 εξελέγη Μητροπολίτης Δέρκων. Στις 14 Ιουνίου 1842 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης. Κατά την Πατριαρχεία του ιδρύθηκε η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Στις 10 Απριλίου 1845 παύθηκε από τις Οθωμανικές αρχές. Υπέβαλε επισήμως την παραίτησή του στις 18 Απριλίου 1845. Για δεύτερη φορά εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης την 1 Νοεμβρίου 1852. Εκοιμήθη στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Σεπτεμβρίου 1853. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Βαλουκλή.