Ο
Νικηφόρος Μαξίμοβιτς γεννήθηκε το 1788 στο χωριό Γεζέβιτσα (Ježevica) του
Δήμου Τσάτσακ (Čačak) της Σερβίας (στην Οθωμανική αυτοκρατορία τότε). Στις
12 Ιανουαρίου 1808 εκάρη μοναχός. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε από
τον Μητροπολίτη Βελιγραδίου Λεόνντιο (1801-1813). Τον Νοέμβριο του 1830
έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και διορίστηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής
Σρέτενιε (στο Κράλιεβο). Στις 19 Αυγούστου 1831 χειροτονήθηκε στην
Κωνσταντινούπολη Επίσκοπος Ουζίτσης.Το ίδιο έτος μετέφερε την έδρα της
Επισκοπής Ουζίτσης από το Ούζιτσε στο Τσάτσακ. Το 1832 για πολιτικούς λόγους
αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Επισκοπή του και να μεταβεί στο Μαυροβούνιο.
Το 1833 επέστρεψε στην Επισκοπή του ύστερα από πρόσκληση του πρίγκηπα της
Σερβίας Μίλος Ομπρένοβιτς. Εκοιμήθη στην ιερά Μονή Σρέτενιε στις 28
Φεβρουαρίου 1853. |