Ο
κατά κόσμον Γρηγόριος Φιοντόροβιτς Φιοντόρωφ γεννήθηκε το 1784 στο χωριό
Ντμιτρόβσκογε της Κομητείας Ποκρώβου του Κυβερνείου Βλαδίμης. Το 1807
αποφοίτησε από το Θεολογικό Σεμινάριο Βλαδίμης. Στις 18 Μαΐου 1814 εκάρη
μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 21 Μαΐου 1814 και Πρεσβύτερος στις 24
Μαΐου 1814. Στις 26 Μαΐου 1818 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε
Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Μογιλιέβου (1823-1824), του Θεολογικού
Σεμιναρίου Μίνσκ (1824-1827) και του Θεολογικού Σεμιναρίου Γιαροσλάβου
(1827-1828). Στις 3 Φεβρουαρίου 1829 χειροτονήθηκε στην Αγία Πετρούπολη
Επίσκοπος Ορενβούργου και Ουφάς. Στις 8 Αυγούστου 1831 εξελέγη Επίσκοπος
Πέρμης και Αικατερινβούργου. Στις 25 Δεκεμβρίου 1833 ο τίτλος της Επισκοπής
του μεταβλήθηκε σε "Πέρμης και Βερχοτούρας". Την ίδια ημέρα προήχθη σε
Αρχιεπίσκοπο. Στις 29 Μαρτίου 1851 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ολονέτς και
Πετροζαβόδσκ. Στις 7 Ιουλίου 1869 συνταξιοδοτήθηκε. Εκοιμήθη στην Αγία
Πετρούπολη στις 8 Μαΐου 1870. |