Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και
Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Άνθιμος ο ΣΤ΄. (περ. 1782-1877).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Άνθιμος Ιωαννίδης γεννήθηκε περί το 1782 στη νήσο Κούταλη (Ekinlik) της Προποντίδος. Αρχικά μόνασε στο Άγιον Όρος και κατόπιν διετέλεσε Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Δέρκων. Το 1829 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Σερρών (εξελέγη τον Νοέμβριο του 1829). Τον Ιούνιο του 1833 εξελέγη Μητροπολίτης Προύσης. Τον Απρίλιο του 1837 εξελέγη Μητροπολίτης Εφέσου. Στις 4 Δεκεμβρίου 1845 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης. Στις 17 Οκτωβρίου 1848 παύθηκε από την Υψηλή Πύλη. Στις 18 Οκτωβρίου 1848 υπέβαλε την παραίτησή του. Εφησύχαζε στο Πικρίδιο (Χάσκιοϊ) της Κωνσταντινουπόλεως. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1853 εξελέγη για δεύτερη φορά Οικουμενικός Πατριάρχης. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1855 παύθηκε από τις Οθωμανικές αρχές. Υπέβαλε επισήμως την παραίτησή του στις 21 Σεπτεμβρίου 1855. Για τρίτη φορά εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης στις 5 Σεπτεμβρίου 1871. Κατά την τρίτη πατριαρχεία Ανθίμου του ΣΤ΄ συγκλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη Μεγάλη Σύνοδος, η οποία καταδίκασε τον Εθνοφυλετισμό και κήρυξε σχισματική τη Βουλγαρική Εξαρχία. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1873 παραιτήθηκε οικιοθελώς λόγω γήρατος. Εκοιμήθη στις 8 Δεκεμβρίου 1877 στο Κανδηλί (Kandilli) του Βοσπόρου όπου εφησύχαζε.