Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Βιδύνης κυρός Παΐσιος. (;-1882).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Βουλγαρικής καταγωγής. Γεννήθηκε στο χωριό Ντερμέν ντερέ (σημερινό Πάρβενετς της Φιλιππουπόλεως). Ως μοναχός εγκαταβίωσε στις Ιερές Μονές Μπατσκόβου και Κούκλεν (στην περιοχή της Φιλιππουπόλεως). Από το 1852 μέχρι το 1860 υπηρέτησε ως Διάκονος της Βουλγαρικής Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Στις 25 Ιανουαρίου 1860 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως τιτουλάριος Επίσκοπος Βελίτσης, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Σαμακοβίου. Στις 12 Νοεμβρίου 1860 εξελέγη Επίσκοπος Βράτσης (υπό τη Μητρόπολη Τορνόβου). Δεν προσχώρησε στη Βουλγαρική Εξαρχία. Δεν ενέκρινε τις προσπάθειες απόσχισης της Βουλγαρικής Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και γι' αυτό τον λόγο ήρθε σε σύγκρουση με μεγάλο μέρος του ποιμνίου του. Εξαιτίας αυτής της σύγκρουσης αναγκάστηκε από το 1866 να διαμένει στο χωριό Ράχοβα (σημερινό Οριάχοβο-Oryahovo) της επαρχίας του. Στις 19 Οκτωβρίου 1872 εξελέγη Μητροπολίτης Βιδύνης σε διαδοχή του καθαιρεθέντος Ανθίμου (εκλεγέντος Βουλγάρου Εξάρχου). Ήταν ο μόνος από τους Βούλγαρους Αρχιερείς που προσυπέγραψε τις αποφάσεις της Συνόδου του 1872, η οποία κήρυξε σχισματική την Βουλγαρική Εξαρχία. Δεν μπόρεσε να μεταβεί στην Επαρχία του λόγω του Βουλγαρικού σχίσματος. Διέμενε στην Κωνσταντινούπολη. Κατά το τελευταίο έτος της ζωής του είχε χάσει την όρασή του. Εκοιμήθη στην Κωνσταντινούπολη στις 25 Ιουλίου 1882. Κηδεύθηκε την επομένη από τον Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως. Της νεκρωσίμου ακολουθίας προέστη ο Μητροπολίτης Γρεβενών Κύριλλος μετά των Επισκόπων Αμφιπόλεως Ιακώβου και Σκοπέλου Παύλου.