Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Νεοκαισαρείας και Ινέου κυρός Ιερόθεος. (1830-1883).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Σεραφείμ ΄Φιντίας γεννήθηκε το 1830 στην Κασταμονή (Kastamonu) του Πόντου. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1853 χειροτονήθηκε Διάκονος. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1854. Υπηρέτησε επί δεκαετία ως δάσκαλος και εφημέριος στην Κασταμονή (επί Μητροπολίτου Νεοκαισαρείας Κυρίλλου) και ως δάσκαλος στην εντός του αγιοταφιτικού μετοχίου λειτουργούσα ελληνική σχολή. Διετέλεσε Διευθυντής της Μεγάλης του Γένους Σχολής καθώς και της Εμπορικής Σχολής Χάλκης (1869-1870). Τον Φεβρουάριο του 1860 προσελήφθη στα Πατριαρχεία ως Τριτεύων των Πατριαρχικών Διακόνων και Υπογραμματεύς της Ιεράς Συνόδου. Στις 5 Αυγούστου 1861 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Χαλεπίου. Δεν μετέβη στην Επαρχία του. Παραιτήθηκε στις 7 Απριλίου 1862 "λόγω του επιβλαβούς κλίματος της Επαρχίας του". Τον Δεκέμβριο του 1862 διορίστηκε Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της ενορίας Αγίου Νικολάου Τζιβαλίου Κωνσταντινουπόλεως. Τον Ιούλιο του 1863 διορίστηκε τοποτηρητής της Μεγάλης Πρωτοσυγκελίας. Στις 7 Νοεμβρίου 1864 εξελέγη Μητροπολίτης Νεοκαισαρείας (με 7 ψήφους) έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο Δεκαπόλεως Χρύσανθο και τον Μέγα Αρχιμανδρίτη των Πατριαρχείων (4 ψήφοι). Στις 26 Αυγούστου 1868 παύθηκε. Στις 3 Απριλίου 1872 αποκαταστάθηκε στη Μητρόπολη Νεοκαισαρείας. Εκοιμήθη στην Οινόη (Ünye) του Πόντου στις 24 Αυγούστου 1883.