Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Μίνσκ και Μπομπρούϊσκ κυρός Αντώνιος. (1797-1884).
(Εκκλησία της Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Αντώνιος Γρηγόριεβιτς Ζούμπκο γεννήθηκε στο χωριό Μπέλογε της Κομητείας Πόλοτσκ του Κυβερνείου Βίτεμπσκ στις 2 Ιουλίου 1797. Σπούδασε στο Ελληνοκαθολικό (Ουνιτικό) Σεμινάριο του Πόλοτσκ. Το 1818 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Ακαδημία του Πόλοτσκ. Στη συνέχεια σπούδασε τη Θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Βίλνας, από το οποίο αποφοίτησε το 1822. Το 1824 χειροτονήθηκε ιερέας της Ελληνοκαθολικής (Ουνιτικής) Εκκλησίας του Πόλοτσκ. Στις 2 Φεβρουαρίου 1834 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μπρέστ, Βικάριος της Ελληνοκαθολικής (Ουνιτικής) Επισκοπής Λιθουανίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Ελληνοκαθολικός (Ουνίτης) Αρχιεπίσκοπος Κιέβου και Γαλικίας Ιωσαφάτ, συμπαραστατούμενος από τους Ελληνοκαθολικούς Επισκόπους Ζιροβίτσι Ιωσήφ και Μεγάρων Ιγνάτιο. Στις 12 Φεβρουαρίου 1839 συμμετείχε στη Σύνοδο του Πόλοτσκ, η οποία αποφάσισε την επανένωση των Ελληνοκαθολικών (Ουνιτών) με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Στις 13 Μαρτίου 1839 οι αποφάσεις της Συνόδου του Πόλοτσκ έγιναν αποδεκτές από την Εκκλησία της Ρωσίας και στις 30 Μαρτίου 1839 εγκρίθηκαν από τον αυτοκράτορα της Ρωσίας Νικόλαο. Στις 28 Ιανουαρίου 1840 εξελέγη Επίσκοπος Μίνσκ και Μπομπρούϊσκ. Το 1841 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Την 1 Μαρτίου 1848 παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Από το 1848 μέχρι το 1862 διέμενε αρχικά στο Επισκοπείο του Μίνσκ και κατόπιν στην Ιερά Μονή Ζιροβίτσι. Το 1864 εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Παζάισλις (Pažaislis) του Κοβνό (Κάουνας) της Λιθουανίας, όπου και εκοιμήθη στις 15 Φεβρουαρίου 1884.