Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Λαρίσης κυρός Δωρόθεος. (1812-1888).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Δημάκης Σχολάριος γεννήθηκε στο χωριό Βενδίτσα (σημερινός Αμάραντος) της Επαρχίας Σταγών (Καλαμπάκας) στις 2 Φεβρουαρίου 1812. Σε ηλικία δεκατριών ετών έμεινε ορφανός. Το 1829 μετέβη στο Άγιον Όρος και φοίτησε στην Ελληνική Σχολή των Καρυών. Το 1831 μετέβη στο Βουκουρέστι ως συνοδός του Αρχιμανδρίτου Θεοδοσίου Κουτλουμουσιανού. Το 1834 επέστρεψε στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος. Το 1835 μετέβη στη Θεσσαλονίκη για συμπλήρωση των σπουδών του. Κατά την εκεί παραμονή του χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το 1838 επέστρεψε στο Άγιον Όρος. Στη συνέχεια μετέβη στο Νέο Καρλόβασι της Σάμου, όπου δίδαξε ως δάσκαλος του εκεί σχολείου. Κατόπιν φοίτησε για τρία χρόνια στο Γυμνάσιο της Σύρου και ακολούθως στη Θεολογική και Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Για δυόμιση χρόνια δίδαξε στο Ρέθυμνο της Κρήτης, κατόπιν επέστρεψε στην Αθήνα όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στη συνέχεια μετέβη στην Κωνσταντινούπολη. Δίδαξε για δύο έτη (1847-1849) στο Παρθεναγωγείο του Πέραν. Το 1849 διορίστηκε Διευθυντής της Μεγάλης του Γένους Σχολής, η οποία είχε μεταφερθεί από την Ξηροκρήνη στο Φανάρι. Στις 15 Μαρτίου 1852 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Σωζοαγαθουπόλεως. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Καισαρείας Παΐσιος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Βιζύης Γρηγόριο, π. Πισιδίας Γεράσιμο και τον Επίσκοπο Δαφνουσίας Χαρίτωνα. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1858 εξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος και Ζαγοράς. Στις 2 Απριλίου 1870 εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης. Επειδή ήταν Συνοδικός στην Κωνσταντινούπολη όρισε ως Επίτροπό του μέχρι την άφιξή του στη Λάρισα τον Επίσκοπο Γαρδικίου Ιερόθεο. Λόγω ραδιουργιών και συκοφαντιών τόσο στην κοινωνία της Λάρισας όσο και στην Υψηλή Πύλη αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 26 Νοεμβρίου 1870 χωρίς να μεταβεί καθόλου στην Επαρχία του. Τα επόμενα πέντε χρόνια διέμενε στην Κωνσταντινούπολη. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εκοιμήθη στο πλοίο καθώς επέστρεφε από τα λουτρά Αιδηψού στις 29 Ιουνίου 1888.