Ο
κατά κόσμον Φιόντορ Αλεξέγεβιτς Εκατερίνοβσκη γεννήθηκε το 1820 στο
Κυβερνείο του Σαρατώβου. Στις 12 Οκτωβρίου 1841 εκάρη μοναχός. Διάκονος
χειροτονήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1841 και Πρεσβύτερος στις 30 Ιουλίου 1844.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας το 1845. Στις 6 Οκτωβρίου
1852 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού
Σεμιναρίου του Ιρκούτσκ (1855-1857) και του Θεολογικού Σεμιναρίου Νέου
Αρχαγγέλου (στη Σίτκα της Αλάσκας 1857-1858). Στις 29 Μαρτίου 1859
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Νέου Αρχαγγέλου, Βικάριος της Επισκοπής Καμτσάτκας.
Στις 9 Νοεμβρίου 1866 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Γιακουτίας, Βικάριος της
Επισκοπής Καμτσάτκας. Στις 3 Ιουλίου 1867 συνταξιοδοτήθηκε για λόγους
υγείας. Στις 4 Απριλίου 1869 εξελέγη Επίσκοπος Ουφάς και Μενζελίνσκ. Στις 19
Νοεμβρίου 1876 εξελέγη Επίσκοπος Τόμσκ και Σεμιμπαλαντίνσκ. Στις 9 Ιουλίου
1883 παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στο Ησυχαστήριο της Όπτινα στην Επισκοπή
Καλούγας. Το 1885 διορίστηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Νοβοσπάσκη της
Μόσχας. Εκοιμήθη στις 27 Μαΐου 1889. |