Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ιμερέτης κυρός Γαβριήλ. (1825-1896).
(Εκκλησία της Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Γεράσιμος Μαξίμοβιτς Κικότζε γεννήθηκε στο χωριό Μπάχβη της Κομητείας Οζουργκέτης του Κυβερνείου Κουταΐδος στις 15 Νοεμβρίου 1825. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1849. Το ίδιο έτος νυμφεύθηκε και διορίστηκε Καθηγητής στο Θεολογικό Σεμινάριο της Τιφλίδος. Το 1854 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 8 Νοεμβρίου του ίδιου έτους Πρεσβύτερος. Το 1856 κατά τη διάρκεια επιδημίας εκοιμήθη η σύζυγός του καθώς επίσης και τα πέντε παιδιά του. Στις 6 Οκτωβρίου 1856 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Δαυΐδ Γκαρέτζα (στην περιοχή της Καχέτης). Στις 6 Ιανουαρίου 1858 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και διορίστηκε Ηγούμενος της ανωτέρω Μονής. Στις 6 Δεκεμβρίου 1858 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Γκόρης, Βικάριος της Επισκοπής Ιβηρίας (Καρταλίνης). Στις 2 Ιουλίου 1860 εξελέγη Επίσκοπος Ιμερέτης. Διετέλεσε επίσης τοποτηρητής της Επισκοπής Αβχαζίας από το 1869 μέχρι το 1886. Εκοιμήθη στις 13 Ιανουαρίου 1896. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Ζελάτης. Το 1995 ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Γεωργίας.