|
Ο
κατά κόσμον Προκόπιος Νείλοβιτς Ντομπροχώτωφ γεννήθηκε την 1 Ιουλίου 1814 (ή
1807 κατ' άλλους) στο χωριό Μπολσάγια Λαμόβιτσι της Κομητείας Μορσάνσκ του
Κυβερνείου Ταμπώβου. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως
το 1837. Τον Ιούλιο του 1847 χήρεψε και στις 2 Νοεμβρίου του ίδιου έτους
εκάρη μοναχός. Στις 8 Νοεμβρίου 1847 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 9
Νοεμβρίου 1847 Πρεσβύτερος. Στις 15 Ιουλίου 1849 έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Θεοφανείων στο Πόλοτσκ
(1849-1851), Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου της Βίλνας (1851-1855),
Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου του Αικατερινοσλάβ (1855-1859),
Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Μογιλιέβου (1859-1863) και του
Θεολογικού Σεμιναρίου Βιάτκας (1863-1866). Στις 21 Αυγούστου 1866
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βόλογδα και Βελίκι Ουστιούνγκ. Στις 7 Ιουλίου 1869
εξελέγη Επίσκοπος Πσκώβου και Πορχώβου και στις 22 Ιανουαρίου 1882 Επίσκοπος
Ολονέτς και Πετροζαβόδσκ. Στις 21 Οκτωβρίου 1897 παύθηκε για λόγους υγείας.
Στις 21 Οκτωβρίου του ίδιου έτους διορίστηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής
Βίσοκο Πετρόβσκη της Μόσχας. Εκοιμήθη στη Μόσχα στις 23 Απριλίου 1900. |