Ο
κατά κόσμον Βασίλειος Νικόλωφ Ντρουμέφ γεννήθηκε στο Σούμεν το 1840.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου το 1869. Εργάστηκε ως δάσκαλος
στο Γαλάτσι και τη Βραΐλα της Ρουμανίας μέχρι το 1873. Στις 16 Ιουνίου 1873
εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Εξαρχικό Μητροπολίτη
Δοροστόλου Γρηγόριο. Στις 24 Ιουνίου 1873 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον
ίδιο Μητροπολίτη και στις 18 Ιουλίου 1873 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη.
Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Δοροστόλου από το 1873 μέχρι το
1874. Στις 21 Απριλίου 1874 χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος
Ρούσε τιτουλάριος Επίσκοπος Βρανίτσης, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως
Δοροστόλου. Από το 1878 μέχρι το 1884 διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού
Σεμιναρίου του Λιάσκοβετς. Αναμίχθηκε ενεργά στην πολιτική. Στις 27 Μαΐου 1884 εξελέγη Εξαρχικός Μητροπολίτης Μεγάλου Τυρνόβου. Το 1886 διετέλεσε Πρωθυπουργός της
πραξικοπηματικής κυβέρνησης, η οποία αποπειράθηκε να εκδιώξει τον πρίγκιπα
Αλέξανδρο. Μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος εκτοπίστηκε λόγω των
φιλορωσικών του θέσεων στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στο Γκλόζενε του Λόβετς.
Επέστρεψε το 1893 και συμφιλιώθηκε με τον βασιλιά Φερδινάνδο. Εκοιμήθη στη
Σόφια στις 10 Ιουλίου 1901. |