Ο
κατά κόσμον Ιβάν Αντρέγεβιτς Πόλοβτσεφ ή Πόλοβτσωφ γεννήθηκε στο
Ορανιενμπάουμ (σημερινό Λομονόσωφ) του Κυβερνείου Αγίας Πετρουπόλεως στις 21
Οκτωβρίου 1826. Υπηρέτησε αρχικά ως αξιωματικός του Πυροβολικού. Στις 29
Απριλίου 1855 εκάρη μοναχός. Στις 11 Ιουλίου 1857 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος.
Υπηρέτησε στην Πνευματική Αποστολή της Εκκλησίας της Ρωσίας στα Ιεροσόλυμα
(1857-1861). Επίσης υπηρέτησε ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γενεσίου της
Θεοτόκου στο χωριό Σόσνοφκα της Επαρχίας Γλουχώβου (1861-1862) και της Ιεράς
Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου στο Κούρσκ (1862-1867). Στις 15 Αυγούστου 1862
έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Ηγούμενος της Λαύρας των
Σπηλαίων Κιέβου από το 1884 μέχρι το 1892. Στις 25 Οκτωβρίου 1892
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μπαλάχνας, Βικάριος της Επισκοπής Κάτω Νοβγορόδου.
Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Κιέβου και Γαλικίας Ιωαννίκιος. Στις 3
Σεπτεμβρίου 1893 εξελέγη Επίσκοπος Κούρσκ και Μπελγορόδου. Στις 7 Μαρτίου
1898 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Λιθουανίας και
Βίλνας. Το 1900 αποσπάστηκε από την Επισκοπή του το Γροδνό και αποτέλεσε
ξεχωριστή Επισκοπή. Εκοιμήθη στη Βίλνα στις 12 Απριλίου 1904. |