Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Ίμβρου κυρός Παΐσιος. (1830-1904).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Παναγιώτης Κουρέντης ή Παναγιωτίδης γεννήθηκε στη Σκόπελο των Βορείων Σποράδων το 1830. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1853 έχοντας ήδη χειροτονηθεί Διάκονος. Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος και γραμματέας του θείου του Μητροπολίτου Εφέσου Παϊσίου. Στις 20 Δεκεμβρίου 1863 εξελέγη Μητροπολίτης Ίμβρου. Στις 21 Δεκεμβρίου 1863 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη π. Χαλεπίου Ιερόθεο. Στις 22 Δεκεμβρίου 1863 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Ίμβρου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Εφέσου Παΐσιος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Λαρίσης Στέφανο, Άρτης Σωφρόνιο, Μελενίκου Διονύσιο, Καστορίας Νικηφόρο, Ρασκοπρεζρένης Μελέτιο, Σισανίου Μελέτιο και π. Χαλεπίου Ιερόθεο. Τον Μάιο του 1873 εξελέγη Μητροπολίτης Μηθύμνης. Στις 23 Μαρτίου 1881 αποκαταστάθηκε στη Μητρόπολη Ίμβρου. Στις 18 Μαΐου 1902 παύθηκε λόγω γήρατος. Εκοιμήθη στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Φεβρουαρίου 1904. Κηδεύθηκε στον Ναό του Σιναϊτικού Μετοχίου την επομένη ημέρα προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Εφέσου Ιωακείμ μετά των Μητροπολιτών Βελεγράδων Βασιλείου και Σερβίων και Κοζάνης Κωνσταντίου. Επικήδειο εκφώνησε ο Τριτεύων των Πατριαρχικών Διακόνων Ιερόθεος Ανθουλίδης. Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο του Βαλουκλή.