Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Νικοπόλεως και Πρεβέζης κυρός Γαβριήλ. (περ. 1850-1906).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Γαβριήλ Ιατρουδάκης γεννήθηκε στη Λέρο περί το 1850. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1875 έχοντας ήδη χειροτονηθεί Διάκονος και αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Περί επιτιμίων". Για ένα διάστημα υπηρέτησε υπό τον Μητροπολίτη Σάμου Γαβριήλ. Κατόπιν μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε Νομική. Από το 1883 μέχρι το 1885 υπηρέτησε ως Διευθυντής των Ζαριφείων Εκπαιδευτηρίων Φιλιππουπόλεως. Τον Φεβρουάριο του 1885 διορίστηκε Μέγας Πρωτοσύγκελος των Πατριαρχείων αλλά παύθηκε τον Αύγουστο του επομένου έτους. Στις 10 Φεβρουαρίου 1885 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Κυζίκου Νικόδημο. Στις 15 Οκτωβρίου 1887 εξελέγη Μητροπολίτης Βάρνης έχοντας συνυποψηφίους τους Αρχιμανδρίτες Άνθιμο Πελτέκη και Μελέτιο Γεωργιάδη. Στις 18 Οκτωβρίου 1887 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Βάρνης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Ρόδου Γερμανός, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Χαλδίας Γερβάσιο και Δρυϊνουπόλεως Κλήμη. Τον Αύγουστο του 1889 απελάθηκε από τα εδάφη της Βουλγαρικής Ηγεμονίας κατόπιν εντολής των Βουλγαρικών αρχών. Στις 10 Οκτωβρίου 1889 εξελέγη Μητροπολίτης Τραπεζούντος έχοντας συνυποψηφίους τον Μητροπολίτη Χαλδίας Γερβάσιο και τον Επίσκοπο Λεύκης Λεόντιο. Στις 23 Απριλίου 1893 παύθηκε. Στις 23 Οκτωβρίου 1893 εξελέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Αμισού Νικόλαο και Ναζιανζού Πανάρετο. Στις 14 Ιουλίου 1894 παύθηκε και στις 16 Ιουλίου 1894 καθαιρέθηκε. Στις 9 Αύγουστο 1894 αφορίστηκε. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1895 αθωώθηκε και αποκαταστάθηκε ως π. Μαρωνείας. Την 1 Αυγούστου 1896 εξελέγη Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης έχοντας συνυποψηφίους τον Μητροπολίτη Χίου Κωνσταντίνο και τον Επίσκοπο Ηλιουπόλεως Ταράσιο. Στις 7 Οκτωβρίου 1899 παύθηκε. Διέμενε αρχικά στην Πάτμο και από το 1900 στην Αθήνα όπου και εκοιμήθη στις 18 Δεκεμβρίου 1906.