Ο Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως Σεραφείμ (κατά κόσμον Σπυρίδων) γεννήθηκε στην Πάτμο το 1829.
Σε ηλικία 17 ετών μετέβη στα Ιεροόλυμα και τέθηκε υπό την προστασία του
Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου Ιεροθέου. Το 1851 ο Ιερόθεος μετά την εκλογή του στον
Πατριαρχικό Θρόνο Αντιοχείας χειροτόνησε τον Σεραφείμ Διάκονο και τον πήρε
μαζί του στη Δαμασκό. Το 1860 χειροτονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη
Πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιερόθεο και εστάλη στο Βουκουρέστι
ως Ηγούμενος της εκεί Ιεράς Μονής του Αγίου Σπυρίδωνος, Μετοχίου του
Πατριαρχείου Αντιοχείας. Το 1862 μετά την κατάσχεση όλων των Μετοχίων από
την κυβέρνηση του Ηγεμόνος Κούζα φυλακίστηκε και μετά την αποφυλάκισή του
επέστρεψε στη Δαμασκό. Τον Δεκέμβριο του 1865 χειροτονήθηκε
τιτουλάριος Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως. Διετέλεσε τοποτηρητής του
Πατριαρχικού Θρόνου Αντιοχείας το 1885 και το 1891. Το 1899 μετά την εκλογή
του Πατριάρχου Αντιοχείας Μελετίου του Β΄ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη
Δαμασκό. Εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα όπου και εκοιμήθη στις 5 Σεπτεμβρίου
1906. |