Ο
κατά κόσμον Νέτσο ή Νεντιάλκο Στογιάκωφ ή Στάικωφ Μποϊκίκιεφ γεννήθηκε στο
χωριό Κουτσέβιστε στο Καραντάγ των Σκοπίων στις 26 Οκτωβρίου 1820. Το 1837
εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ζωγράφου του Αγίου Όρους. Αποφοίτησε από τη
Θεολογική Ακαδημία Κιέβου το 1851. Από το 1854 έως το 1869 υπηρέτησε ως
Ηγούμενος της Μονής Ντομπρόβτσι στη Μολδαβία (Μετόχι της Ιεράς Μονής
Ζωγράφου). Στις 24 Σεπτεμβρίου 1872 χειροτονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη
πρώτος Εξαρχικός Μητροπολίτης Πρεσπών (Αχρίδος). Το 1873 έλαβε το βεράτιο από την Οθωμανική
κυβέρνηση και μετέβη στην Επαρχία του. Το 1877 με την έναρξη του
Ρωσοτουρκικού πολέμου μετέβη στην Κωνσταντινούπολη. Στη συνέχεια μετέβη στη
Βουλγαρία και εγκαταστάθηκε αρχικά στη Σόφια, κατόπιν στη Βράτσα και μετά
στο Λόβετς. Το 1880 απαλλάχθηκε από τη διοίκηση της Μητροπόλεως Αχρίδος
καθώς δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Οθωμανική αυτοκρατορία λόγω της
συμμετοχής του στην εξέγερση της Κρέσνας-Ραζλοκίου (1878-1879). Από το 1880
μέχρι το 1891 διοίκησε τη Μητρόπολη Λοβτσού λόγω της απουσίας του
Μητροπολίτη Λοβτσού Ιωσήφ ως Εξάρχου στην Κωνσταντινούπολη. Στις 24 Μαρτίου 1891 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως. Εκοιμήθη στη Φιλιππούπολη στις 18
Σεπτεμβρίου 1906. |