Ο
Κωνστάντιος Ισσακίδης γεννήθηκε στο Κοντοσκαλί της Κωνσταντινουπόλεως το
1837. Αφού χειροτονήθηκε Διάκονος προσελήφθη στην Πατριαρχική αυλή το 1863.
Υπηρέτησε ως Τριτεύων των Πατριαρχικών Διακόνων μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου 1868
οπότε εξελέγη Επίσκοπος Τρίκκης. Στις 5 Δεκεμβρίου 1868 χειροτονήθηκε
Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Φιλαδελφείας Μελέτιο. Στις 6 Δεκεμβρίου 1868
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Τρίκκης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Οικουμενικός
Πατριάρχης Γρηγόριος ο ΣΤ΄, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Κυζίκου
Νικόδημο, Δέρκων Νεόφυτο, Βερροίας Σωφρόνιο, Δράμας Αγαθάγγελο,
Σωζοαγαθουπόλεως Προκόπιο και Κορυτσάς Νεόφυτο. Στις 19 Φεβρουαρίου 1876
εξελέγη Μητροπολίτης Φαναριοφερσάλων, έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους
Ελαίας Καλλίνικο και Λαμψάκου Αλέξανδρο. Στις 30 Απριλίου 1880 εξελέγη Μητροπολίτης
Καστορίας. Στις 27 Νοεμβρίου 1882 παύθηκε. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1883 Μητροπολίτης Νεοκαισαρείας
έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Λέρνης Δανιήλ και Μελιτουπόλεως
Ευγένιο. Στις 15
Ιουλίου 1895 εξελέγη Μητροπολίτης Βερροίας. Στις 3 Ιουνίου 1906 εξελέγη προεδρικώς
Μητροπολίτης Γάνου και Χώρας. Τον Αύγουστο του 1906 παραιτήθηκε και
εφησύχαζε στην Κωνσταντινούπολη. Εκοιμήθη στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως
στις 26 Αυγούστου 1907. |