Ο πρώην Μητροπολίτης  Σβερδλόβου και Ιρμπίτσκης κυρός Γρηγόριος. (1845-1932).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Γαβριήλ Ουλιάνοβιτς Γιατσκόφσκη γεννήθηκε στο χωριό Πόλνη Μουκάρωφ της Κομητείας Ούσιτσας του Κυβερνείου Ποδόλσκ στις 13 Ιουλίου 1866. Στις 4 Αυγούστου 1890 εκάρη μοναχός στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1890 χειροτονήθηκε Διάκονος. Το 1894 αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου. Στις 28 Ιουνίου 1894 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως Καθηγητής στα Θεολογικά Σεμινάρια του Τόμσκ και του Ιρκούτσκ. Το 1897 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου του Τόμσκ. Το 1901 διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου του Ριαζάν. Στις 21 Νοεμβρίου 1908 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κοζλώβου, Βικάριος της Επισκοπής Ταμπώβου. Στις 13 Δεκεμβρίου 1912 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Μπακού, Βικάριος της Εξαρχίας Γεωργίας. Στις 13 Νοεμβρίου 1917 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Ελισαβετουπόλεως, Βικάριος της Επισκοπής Τιφλίδος. Ωστόσο στις 17 Νοεμβρίου 1917 εξελέγη Επίσκοπος Αικατερινβούργου και Ιρμπίτσκης. Το 1922 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1922 συνελήφθη και τον Ιανουάριο του 1923 καταδικάστηκε σε πενταετή αυστηρή φυλάκιση. Το 1925 αποφυλακίστηκε. Στις 22 Δεκεμβρίου 1925 δημιούργησε το λεγόμενο "Γρηγοριανό σχίσμα". Μαζί με άλλους δέκα Επισκόπους σχημάτισε το λεγόμενο "Προσωρινό Ανώτατο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο" του οποίου τέθηκε Πρόεδρος. Στις 29 Ιανουαρίου 1926 τέθηκε σε αργία και απομακρύνθηκε από τη διοίκηση της Επαρχίας του. Στις 15 Νοεμβρίου 1926 το Συμβούλιο των "Γρηγοριανών" Επισκόπων τον προήγαγε σε Μητροπολίτη Σβερδλόβου και Ουραλίων. Το 1927 ο Τοποτηρητής του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτης Κρουτίτσης Πέτρος επιβεβαίωσε από τη φυλακή την αντικανονικότητα των πράξεών του Γρηγορίου. Το 1928 για λόγους υγείας παραιτήθηκε από την Προεδρία του Συμβουλίου και αποσύρθηκε στην Επισκοπή του. Εκοιμήθη στο Σβερδλόφσκ στις 26 Απριλίου 1932 χωρίς να επανέλθει στην κανονική Εκκλησία.