Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης
και Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Νεόφυτος ο Η΄. (1832-1909).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Ιωακείμ Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στο χωριό Κιούπκιοϊ της Επαρχίας Δράμας (σημερινή Πρώτη Σερρών) το 1832. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή του η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη γειτονική κωμόπολη Ροδολείβος. Σε ηλικία έξι ετών εστάλη κοντά στους συγγενείς του μοναχούς στην επί του Παγγαίου Όρους Ιερά Μονή Εικοσιφοινίσσης. Εκεί διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα. Το 1848 φοίτησε στην Κεντρική Ελληνική Σχολή στην κωμόπολη Αλιστράτη, έδρα προσωρινή του Μητροπολίτη Δράμας. Υπό την προστασία του Μητροπολίτη Δέρκων Νεοφύτου εισήλθε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1851 και αποφοίτησε το 1858. Κατά τη διάρκεια του σπουδών του στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Σχολάρχη Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Κωνσταντίνο. Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε για μικρό χρονικό διάστημα ως Δάσκαλος στη Σχολή Αλιστράτης. Κατόπιν υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Νύσσης, Στρωμνίτσης και Δράμας. Στη συνέχεια μετέβη για ευρύτερες σπουδές στο Μόναχο της Γερμανίας. Για οικονομικούς λόγους αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του. Στη συνέχεια προσελήφθη ως Αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Αμασείας Σωφρονίου. Στις 25 Νοεμβρίου 1867 εξελέγη Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως (υπό την Μητρόπολη Δράμας). Λίγο πριν την αναχώρησή του από την Αμισό (Σαμψούντα) χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Αμασείας Σωφρόνιο. Στις 18 Δεκεμβρίου 1867 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Δράμας Αγαθάγγελος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Βιδύνης Παΐσιο, Γάνου και Χώρας Χρύσανθο και τον Επίσκοπο Χαριουπόλεως Γεννάδιο. Από το 1870 μέχρι το 1871 διέμενε στο Νευροκόπι ως Επίτροπος του Μητροπολίτου Δράμας, για το τμήμα αυτό της Μητροπόλεως Δράμας. Στις 19 Ιανουαρίου 1872 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες Ξάνθης Ιλαρίωνα και π. Βελισσού Άνθιμο. Υπήρξε υποψήφιος Οικουμενικός Πατριάρχης στο τριπρόσωπο της Πατριαρχικής εκλογής του 1878. Στις 14 Νοεμβρίου 1880 εξελέγη Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως έχοντας συνυποψηφίους τους Αρχιμανδρίτες Αθανάσιο Μεγακλή και Φιλάρετο Βαφείδη. Τον Ιανουάριο του 1886 παραιτήθηκε για λόγους υγείας και μετέβη στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους. Στις 7 Μαρτίου 1887 εξελέγη Μητροπολίτης Πελαγωνείας έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες Δράμας Γερμανό και Πρεσπών Αλέξανδρο. Την 1 Αυγούστου 1891 εξελέγη Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες Διδυμοτείχου Μεθόδιο και Δρυϊνουπόλεως Κοσμά. Πριν ακόμη τελέσει το Μέγα Μήνυμα της εκλογής του στη Μητρόπολη Νικοπόλεως εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης στις 27 Οκτωβρίου 1891. Στις 26 Οκτωβρίου 1894 εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από την Ιωακειμική παράταξη. Έκτοτε διέμενε στην Αντιγόνη των Πριγκηποννήσων όπου και εκοιμήθη στις 5 Ιουλίου 1909. Ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο της Θεολογικής Σχολής Χάλκης.