Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Νευροκοπίου κυρός Γρηγόριος. (1821-1909).
(Βουλγαρική Εξαρχία).

Γεννήθηκε στο χωριό Βλάντοβο (σημερινός Άγρας της Πέλλης) το 1821. Το 1822 η οικογένεια του μετακόμισε στην Κουλακιά (Χαλάστρα) της Καμπανίας. Για δώδεκα έτη υπηρέτησε ως Διάκονος του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως δάσκαλος στο χωριό Άνω Βροντού των Σερρών και κατόπιν ως Σύγκελος και Εφημέριος του Πατριαρχικού Ναού. Στις 18 Νοεμβρίου 1888 εξελέγη Μητροπολίτης Νευροκοπίου έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Μελιτουπόλεως Ευγένιο και Συνάδων Άνθιμο. Στις 20 Νοεμβρίου 1888 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Νευροκοπίου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Νικαίας Σωφρόνιος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Νικοπόλεως Ιερώνυμο, Αγκύρας Γεράσιμο, Σισανίου Αθανάσιο και Λιτίτσης Ιγνάτιο. Στο Νευροκόπι ενήργησε τα πάντα υπέρ των Εξαρχικών. Οι εκκλήσεις των Πατριαρχικών του Νευροκοπίου για αντικατάστασή του έπεφταν στο κενό χάρη στις ενέργειες του Μητροπολίτη Νικαίας Σωφρονίου. Τον Μάιο του 1892 ήταν υποψήφιος για τη Μητρόπολη Σβορνικίου. Μετά την κοίμηση του Οικουμενικού Πατριάρχου Διονυσίου του Ε΄ ο διάδοχός του Νεόφυτος ο Η΄ κάλεσε τον Γρηγόριο στην Κωνσταντινούπολη να απολογηθεί. Μετά την άφιξή του στην Κωνσταντινούπολη ο Γρηγόριος υπέβαλε την παραίτησή του τον Ιούλιο του 1892. Στις 28 Ιουλίου 1892 διορίστηκε Ηγούμενος του Τσαούς Μοναστηρίου (Ιεράς Μονής Βλατάδων) Θεσσαλονίκης.  Τον Σεπτέμβριο του 1892 εγκαταστάθηκε και εφησύχαζε στο Άγιον Όρος. To 1895 προσχώρησε στη Βουλγαρική Εξαρχία και προσελήφθη ως Βοηθός του Εξάρχου και της Μητροπόλεως Σόφιας. Εκοιμήθη στη Σόφια στις 24 Δεκεμβρίου 1909.