Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Ελευθερουπόλεως κυρός Μακάριος. (;-1910).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Μακάριος Αγαθόβουλος καταγόταν από τα Θείρα της Μικράς Ασίας. Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Εν συνεχεία υπηρέτησε επί πολλά έτη ως Αρχιδιάκονος του Μητροπολίτου Πισιδίας Καισαρίου. Το 1869 μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και κατόπιν εξετάσεων στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης ενεγράφη στο κατάλογο των προς Αρχιερατεία εκλογίμων. Εν συνεχεία υπηρέτησε ως δάσκαλος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Θείρα (1869-1870). Στις 2 Μαΐου 1870 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Επίσκοπος Λέρνης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Δράμας Αγαθάγγελος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες π. Νεοκαισαρείας Ιερόθεο και Κασσανδρείας Γρηγόριο. Στις 7 Μαρτίου 1875 παύθηκε. Ως π. Λέρνης διετέλεσε Βοηθός της Μητροπόλεως Πισιδίας (1878-1880) και της Μητροπόλεως Κυζίκου (-1885). Στις 16 Σεπτεμβρίου 1885 εξελέγη Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Χαριουπόλεως Γεννάδιο και Σκοπέλου Παύλο. Τον Ιούλιο του 1888 παραιτήθηκε. Η παραίτηση έγινε δεκτή στις 15 Οκτωβρίου 1888. Τον Μάιο του 1890 τοποθετήθηκε Επίτροπος του Μητροπολίτου Βοδενών Ιεροθέου, ο οποίος απουσίαζε για λόγους υγείας στην Κωνσταντινούπολη. Εκοιμήθη στο Χάσκιοϊ της Κωνσταντινουπόλεως στις 14 Απριλίου 1910.