Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κυρός Σωφρόνιος. (1844-1911).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Δημήτριος Αργυρόπουλος ή Βουτσάς γεννήθηκε στην Χώρα του Μαρμαρά της Προικοννήσου της Προποντίδας το 1844. Στις 25 Δεκεμβρίου 1865 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Πρεσλάβας Άνθιμο. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1869 αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Πραγματεία κατά τεσσάρων αντιευαγγελικών αρχών και αξιώσεων των επισκόπων Ρώμης". Μετά την αποφοίτησή του και κατά σύσταση του Πατριάρχου π. Κωνσταντινουπόλεως Σωφρονίου διορίστηκε Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Βιζύης. Κατά την εκεί παραμονή του χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το 1871 διορίστηκε Εφημέριος της Ενορίας Παναγίας Κουμαριωτίσσης στο Νεοχώρι του Βοσπόρου. Στη συνέχεια διορίστηκε Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Εφέσου και Αρχιερατικός Επίτροπος Μαγνησίας. Επί Μητροπολίτου Εφέσου Αγαθαγγέλου (1872-1893) διορίστηκε Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Εφέσου. Το 1874 ύστερα από πρόσκληση του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου μετέβη στην Αίγυπτο και διορίστηκε Πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Για λόγους υγείας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αίγυπτο και να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στον Ιερό Ναό του Σωτήρος Χριστού Γαλατά και ως Ιεροκήρυκας στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής Κοντοσκαλίου. Στις 30 Οκτωβρίου 1877 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Σωτήρος Χριστού Γαλατά τιτουλάριος Επίσκοπος Παμφίλου, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Εφέσου Αγαθάγγελος, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Σισανίου Αγαθάγγελο και τον Επίσκοπο Αργυρουπόλεως Αθανάσιο. Το 1879 διορίστηκε περιοδευτής Επίσκοπος στη Βόρειο Μακεδονία. Τον Νοέμβριο του 1880 τοποθετήθηκε Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Αδριανουπόλεως με έδρα το Καβακλή. Το 1881 τοποθετήθηκε Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως και Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητος Μεγάλου Ρεύματος. Στις 18 Νοεμβρίου 1888 εξελέγη Μητροπολίτης Αγχιάλου έχοντας συνυποψηφίους τον Μητροπολίτη π. Αμίδης Διονύσιο και τον Επίσκοπο π. Κίτρους Ιωαννίκιο. Τον Μάιο του 1889 κατόπιν διαταγής των Βουλγαρικών αρχών απελάθηκε από τα εδάφη της Βουλγαρικής Ηγεμονίας. Στις 5 Αυγούστου 1889 εξελέγη Μητροπολίτης Καρπάθου και Κάσου έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο π. Κίτρους Ιωαννίκιο και τον Μέγα Εκκλησιάρχη Καλλίνικο. Στις 31 Μαΐου 1897 εξελέγη Μητροπολίτης Ελασσώνος έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο Μυρέων Γερμανό και τον Αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Διλβέη. Στις 19 Οκτωβρίου 1900 εξελέγη Μητροπολίτης Στρωμνίτσης με 9 ψήφους έχοντας συνυποψηφίους τον Μητροπολίτη π. Κορυτσάς Χρύσανθο και τον Επίσκοπο Αβύδου Νικόδημο (2 ψήφοι, ενώ 1 ψήφος δόθηκε εκ παραδρομής στον Αρχιμανδρίτη Πλάτωνα Αϊβαζίδη, ο οποίος δεν ήταν στο τριπρόσωπο). Πριν ακόμη μεταβεί στην Στρώμνιτσα εξελέγη Μητροπολίτης Προικοννήσου στις 16 Ιανουαρίου 1901 με 11 ψήφους έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Παμφίλου Μελισσηνό (1 ψήφος) και Περιστεράς Μελέτιο. Εκοιμήθη στις 15 Νοεμβρίου 1911.