Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κυρός Καλλίνικος. (περ. 1865-1912).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Καλλίνικος Γεωργιάδης γεννήθηκε περί το 1865. Καταγόταν από τα Δαρδανέλλια. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1888, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Ότι κακώς οι Παπισταί ερμηνεύουσι το χωρίον: συ ει Πέτρος". Υπήρξε μνευματικό ανάστημα του Μητροπολίτου Δέρκων Καλλινίκου. Υπηρέτησε αρχικά στη Μητρόπολη Δέρκων ως Αρχιδιάκονος μέχρι το 1898. Κατόπιν μετέβη για ευρύτερες σπουδές στο Παρίσι και τη Γερμανία. Μετά την επιστροφή του υπηρέτησε και πάλι στη Μητρόπολη Δέρκων ως Πρωτοσύγκελος. Στις 18 Μαΐου 1902 διορίστηκε Μέγας Πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού Πατριαρχείου (η χειροθεσία έγινε στις 19 Μαΐου 1902). Στις 31 Αυγούστου 1908 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως. Τη χειροτονία τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Δέρκων Καλλίνικο, Νικοπόλεως και Πρεβέζης Δωρόθεο, Διδυμοτείχου Φιλάρετο, Χίου Κωνσταντίνο, Βάρνης Νεόφυτο, Σερβίων και Κοζάνης Κωνστάντιο, Ηλιουπόλεως και Θυατείρων Ταράσιο και Κυδωνιών Γρηγόριο. Στις 12 Αυγούστου 1910 εξελέγη Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου. Εκοιμήθη στις 29 Φεβρουαρίου 1912.