Ο
κατά κόσμον Λέων Ιβάνοβιτς Πετρώφ-Πολετάεφ γεννήθηκε Λιάπνια της Κομητείας
Σεργκάτς του Κυβερνείου Κάτω Νοβγορόδου το 1831 (ή το 1826). Αποφοίτησε
από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1855. Στις 10 Οκτωβρίου 1854 εκάρη
μοναχός. Στις 21 Νοεμβρίου 1854 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως
Καθηγητής της Θεολογικής Ακαδημίας του Καζάν. Στις 3 Απριλίου 1867 έλαβε το
οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου
της Ουφάς. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1869. Στις 27 Απριλίου 1877
διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου του Ιρκούτσκ. Στις 3
Φεβρουαρίου 1891 χειροτονήθηκε στην Αγία Πετρούπολη Επίσκοπος Κοβνό,
Βικάριος της Επισκοπής Λιθουανίας. Στις 22 Νοεμβρίου 1892 εξελέγη Επίσκοπος
Τουρκεστάν και Τασκένδης. Προσπάθησε να οργανώσει το ιεραποστολικό έργο
μεταξύ των παγανιστών της Κιργισίας. Στις 18 Φεβρουαρίου 1895 εξελέγη
Επίσκοπος Όμσκ και Σεμιμπαλαντίνσκ. Στις 17 Δεκεμβρίου 1900 παύθηκε και
διορίστηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ντόνσκοη της Μόσχας. Το 1906
απαλλάχθηκε από τα καθήκοντα του Ηγουμένου και εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή
Νοβοσπάσκι της Μόσχας όπου και εκοιμήθη στις 16 Μαρτίου 1914. |