Ο
κατά κόσμον Νικόλαος Νικολάγεβιτς Γκοροντέτσκη γεννήθηκε στο Ορέλ στις 26
Ιουλίου 1840. Σε ηλικία τεσσάρων ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και σε
ηλικία δέκα ετών έμεινε ορφανός από μητέρα. Στις 17 Φεβρουαρίου 1866 εκάρη
μοναχός. Στις 6 Ιουνίου 1873 εντάχθηκε στην Ιεραποστολή της Εκκλησίας της
Ρωσίας στο Πεκίνο. Στις 2 Ιανουαρίου 1879 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη
και διορίστηκε επικεφαλής της Ιεραποστολής. Το 1884 επέστρεψε στη Ρωσία και
εντάχθηκε στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυ Αγίας
Πετρουπόλεως. Στις 2 Φεβρουαρίου 1885 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Αξάη, Βικάριος
της Επισκοπής Ντον. Στις 29 Ιουνίου 1885 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Λιούμπλιν,
Βικάριος της Επισκοπής Χέλμ. Στις 14 Δεκεμβρίου 1891 εξελέγη Επίσκοπος Χέλμ
και Βαρσοβίας. Στις 15 Μαΐου 1892 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 21
Φεβρουαρίου 1898 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ιβηρίας (Καρταλίνης) και Καχέτης και
Έξαρχος Γεωργίας. Στις 10 Νοεμβρίου 1901 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Χαρκόβου και
Αχτύρκας. Την 1 Φεβρουαρίου 1903 προήχθη σε Μητροπολίτη και εξελέγη
Μητροπολίτης Κιέβου και Γαλικίας. Εκοιμήθη στο Κίεβο στις 4 Νοεμβρίου 1915. |