Ο
κατά κόσμον Ραφαήλ Χαουαουήνη (ή Μιχαηλίδης) γεννήθηκε στη Δαμασκό στις 9 Νοεμβρίου 1860.
Στις 28 Μαρτίου 1879 εκάρη μοναχός. Στις 8 Δεκεμβρίου 1885 χειροτονήθηκε
Διάκονος στον Ιερό Ναό της Θεολογικής Σχολής Χάλκης. Αποφοίτησε από τη
Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1886, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Η Ιερά
Παράδοσις και το κύρος αυτής".. Υπηρέτησε πλησίον του Πατριάρχη
Αντιοχείας Γερασίμου. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη
Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου. Στις 4 Ιουνίου 1889 χειροτονήθηκε στο Κίεβο
Πρεσβύτερος από τον Επίσκοπο Κανέβου Σίλβεστρο. Στις 16 Ιουλίου 1889 έλαβε
το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διορίστηκε αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου
Αντιοχείας στη Μόσχα. Δεν αναγνώρισε την εκλογή του Πατριάρχη Αντιοχείας
Σπυρίδωνος, ο οποίος τον απομάκρυνε από τη θέση του. Στις 12 Φεβρουαρίου
1893 διορίστηκε Καθηγητής στη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν. Το 1895 μετέβη
στις Η.Π.Α. και διορίστηκε Εφημέριος στη Νέα Υόρκη. Το 1901 εξελέγη από το
Πατριαρχείο Αντιοχείας Μητροπολίτης Σελευκείας αλλά δεν αποδέχθηκε την
εκλογή θέλοντας να παραμείνει στις Η.Π.Α. Στις 29 Φεβρουαρίου 1904
χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Μπρούκλιν Νέας Υόρκης (υπό την
Εκκλησία της Ρωσίας) Επίσκοπος Μπρούκλιν, Βικάριος της Επισκοπής Αλεουτίων
και Βορείου Αμερικής. Τη χειροτονία τέλεσε ο Επίσκοπος Αλεουτίων Τύχων,
συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο Αλάσκας Ιννοκέντιο. Εκοιμήθη στη Νέα
Υόρκη στις 14 Φεβρουαρίου 1915 συνεπεία καρδιακής νόσου. Το 2000
ανακηρύχτηκε άγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής (Μετροπόλια). |