Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κυρός Γερμανός. (1875-1917).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Σακελλαρίδης γεννήθηκε στο Αρβανιτοχώρι της Προποντίδος (στη Μητρόπολη Νικομηδείας) το 1875. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1898. Στις 14 Ιουλίου 1896 χειροτονήθηκε Διάκονος στην Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος Νικομηδείας από τον Μητροπολίτη Νικομηδείας Φιλόθεο. Υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος της Μητροπόλεως Νικομηδείας και από το 1902 ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Ηρακλείας. Το 1903 οι χριστιανοί του τμήματος Τυρολόης και Σερεντίου της Μητροπόλεως Ηρακλείας ζήτησαν με υπόμνημά τους τη δημιουργία ξεχωριστής Επισκοπής στην περιοχή τους. Το αίτημα απορρίφθηκε από την Ιερά Σύνοδο και αντί τούτου αποφασίστηκε να διοριστεί Βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Ηρακλείας στην περιοχή. Για τη θέση αυτή εξελέγη στις 17 Ιουλίου 1903 με τον τίτλο Ναζιανζού ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Ηρακλείας Γερμανός, έχοντας τυπικά συνυποψηφίους τους Αρχιμανδρίτες Φώτιο Μαρινάκη και Θεοδώρητο Βασματζίδη. Η χειροτονία του στον βαθμό του Επισκόπου τελέστηκε στη Ραιδεστό στις 15 Αυγούστου 1903. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Ηρακλείας Γρηγόριος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Μετρών και Αθύρων Ιωακείμ και Χαριουπόλεως Φιλόθεο. Το 1905 απολύθηκε από τη θέση του Βοηθού Επισκόπου λόγω σύγκρουσης με τον Μητροπολίτη Ηρακλείας Γρηγόριο. Στις 23 Μαΐου 1906 εξελέγη Μητροπολίτης Πρεσπών και Αχριδών με έδρα το Κρούσοβο. Στις 16 Ιουλίου 1909 εξελέγη Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως. Τον Φεβρουάριο του 1917 συνελήφθη από τις Βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής και φυλακίστηκε στην Ελευθερούπολη. Τη νύχτα της 5ης προς 6η Ιουλίου 1917 τον παρέλαβε απόσπασμα του Βουλγαρικού στρατού, για να τον μεταφέρει στον Αμυγδαλεώνα της Καβάλας. Καθ' οδόν κοντά στο χωριό Δάτο της Καβάλας εφονεύθη με λόγχες και ρόπαλα.