Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρουτίτσης κυρός Ιωάσαφ. (1850-1920).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Παύλος Δμήτριεβιτς Καλιστώφ γεννήθηκε στο Κυβερνείου του Κοστρομά στις 20 Οκτωβρίου 1850. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1876. Το 1890 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Βαρσοβίας. Το 1912 χήρεψε. Την 1 Δεκεμβρίου 1912 εκάρη μοναχός. Στις 2 Δεκεμβρίου 1912 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 9 Δεκεμβρίου 1912 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Νέου Γεωργιέβου (Μόντλιν σήμερα), Βικάριος της Επισκοπής Βαρσοβίας. Κατά τη διάρκεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου αναγκάστηκε να διαφύγει στη Μόσχα. Στις 20 Μαρτίου 1917 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Δημητρώβου, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Μόσχας μέχρι τις 21 Ιουνίου 1917. Το ίδιο διάστημα διορίστηκε τοποτηρητής και της Επισκοπής Βαρσοβίας αλλά δεν μπόρεσε να μεταβεί στη Βαρσοβία. Στις 22 Φεβρουαρίου 1918 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κολόμνας και Μοζάισκ, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας και Πατριαρχικός Επίτροπος. Στις 11 Οκτωβρίου 1919 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κρουτίτσης, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας και απαλλάχθηκε από τα καθήκοντα του Πατριαρχικού Επιτρόπου. Εκοιμήθη στις 3 Φεβρουαρίου 1920.