Ο πρώην Επίσκοπος Ορενβούργου κυρός Αρίσταρχος (1867-1937).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Φιοντόροβιτς Νικολαέβσκη γεννήθηκε Βορόν της Κομητείας Κρασνοσλομπόδσκ του Κυβερνείου Πένζας στις 4 Απριλίου 1867. Νυμφεύθηκε αλλά μέσα σε ένα έτος χήρεψε και στη συνέχεια εκάρη μοναχός. Το 1895 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το 1898 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ζναμένσκη της Μόσχας. Την 1 Μαρτίου 1920 χειροτονήθηκε στη Μόσχα Επίσκοπος Ορενβούργου. Το 1923 προσχώρησε στο σχίσμα των "Ανανεωτών". Στο σχίσμα ευρισκόμενος προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο στις 12 Απριλίου 1924. Στη συνέχεια διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Ταμπώβου (1924), Αρχιεπίσκοπος Σβερδλόβου (1924), Αρχιεπίσκοπος Πένζας (1924-1925), Αρχιεπίσκοπος Κουργάν (1925), Αρχιεπίσκοπος Τσελιάμπινσκ (1925-1926), Αρχιεπίσκοπος Ορενβούργου (1926-1927), Αρχιεπίσκοπος Ουφάς (1927-1928), Αρχιεπίσκοπος Φρούνζε (1928-1930) και Αρχιεπίσκοπος Καλούγας (1930). Τον Νοέμβριο του 1930 παύθηκε λόγω ασθενείας. Στις 29 Αυγούστου 1931 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Μποροβίτσι, Βικάριος της Επισκοπής Νοβγορόδου. Στις 9 Αυγούστου 1933 παύθηκε. Τον Νοέμβριο του 1933 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σαραπούλ. Δεν επέστρεψε στην κανονική Εκκλησία. Εκτελέστηκε στις 28 Νοεμβρίου 1937.